Άνοιξη στο βουνό

Η φετινή άνοιξη ήταν (και συνεχίζει) πολύ δυνατή. Τα φυτά ποτίστηκαν παραπάνω από ικανοποιητικά και έτσι άρχισαν από νωρίς να δίνουν απλόχερα την γύρη τους. Από ένα σημείο και μετά τα μελίσσια δεν κρατιόνταν και έτσι είχαμε και πολλές σμηνουργίες. Γι αυτό έχουμε και καιρό να γράψουμε…

Στο μελισσοκομείο του κάμπου, οι θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες και τα μελίσσια ξεκίνησαν νωρίτερα την ανάπτυξη τους. Δούλεψαν κυρίως χορτονομή, ζοχαδόχορτα, ανεμώνες αλλά και σε καρποφόρα, όπως αμυγδαλιές, κυδωνιές κ.α. με αποκορύφωμα φυσικά την πορτοκαλιά.

Αφεσμός που μάζεψα και είχε κάτσει πάνω σε δεντράκι πορτοκαλιάς

Η πορτοκαλιά πήγε σχετικά καλά, παρά το γεγονός ότι είχαμε αρκετές βροχές κατά την διάρκεια της ανθοφορίας. όμως για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παρατήρησα προβλήματα στην ανάπτυξη από τα μέσα του Απρίλη και μετά, τα οποία δεν ξέρω που οφείλονται και με ανάγκασαν να μετακινήσω όλα τα μελίσσια στο μελισσοκομείο του βουνού.

Άγριες κουτσουπιές στις πλαγιές της λίμνης Πουρναρίου στην Πίνδο.

Εκεί τα πράγματα είναι πιο ασφαλή. Δεν υπάρχουν ψεκασμοί και οι μέλισσες έχουν πρόσβαση σε πολύ καλύτερη ποιότητα τροφής. Τα μελίσσια που ξεχειμώνιασαν στο βουνό ξεκίνησαν να δουλεύουν στις γκορτσιές (αγριοαχλαδιές), στις κορομηλιές, στις κρανιές και συνέχισαν εντατικά στα ρείκια και τις κουτσουπιές. Τα ρείκια άργησαν πολύ φέτος και η ανθοφορία τους δεν ήταν πλούσια, ήταν όμως αρκετή για να μοσχοβολήσουν τα μέλια στις κυψέλες. Απ’ την άλλη οι κουτσουπιές πήγαν εξαιρετικά.

Ανοιξιάτικο ρείκι μαζί με κουτσουπιές.

Αυτό όμως που λατρεύω στο βουνό είναι ότι οι μέλισσες έχουν πρόσβαση σε καθαρή γύρη. Γύρη που δεν προέρχεται από καλλιέργειες. Τα πουρνάρια και οι λαδανιές είχαν την τιμητική τους. Έτσι τα μελίσσια του βουνού δεν παρουσίασαν προβλήματα στην ανάπτυξη παρά το γεγονός ότι κάποια ταλαιπωρήθηκαν πολύ απ’ το χιόνι του χειμώνα. Λένε επίσης ότι τα μελίσσια που έχουν εκτραφεί με γύρη ερείκης παραμένουν δυνατά όλο τον χρόνο.

Πλαίσιο που έχει φρακάρει από την γύρη και η βασίλισσα δεν βρίσκει χώρο για να γεννήσει.

Έτσι τα μελίσσια φράκαραν από τις γύρες και οι βασίλισσες δεν έβρισκαν χώρο για να γεννήσουν, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν τάσεις σμηνουργίας. Πιάσαμε αρκετά μελίσσια φέτος μιας και αρκετοί δεν περίμεναν τόσο έντονη άνοιξη, με αποτέλεσμα να τους φύγουν αρκετά μελίσσια. Μάλιστα ένα ήρθε και μπήκε μόνο του μέσα σε μια παλιά κυψέλη που είχα ξεχάσει έξω από την αποθήκη.

Λαδανιά (κουνούκλα), ροζ και λευκή.

Αυτή τη στιγμή περιμένουμε να σφραγίσουν τα μέλια ώστε να τρυγήσουμε το ανθόμελο της άνοιξης, ενώ ετοιμαζόμαστε για την πρώτη εκτροφή βασιλισσών. Άλλες χρονιές τέτοια εποχή είχαμε ξεμπερδέψει με αυτά και ετοιμαζόμασταν για τα έλατα, όμως φέτος όλα έχουν πάει πίσω. Ακόμη και ο Μάης ήρθε με έντονες βροχές, ενώ στα ορεινά υπάρχει ακόμα χιόνι.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *