Το 20% του ελληνικού μελιού παράγονταν στη Βόρεια Εύβοια. Η καταστροφή είναι τεράστια για την ελληνική μελισσοκομία. Μάλιστα εκφράζονται αμφιβολίες από ειδικούς για το αν το δάσος θα ξαναδώσει μέλι όταν επανέλθει σε 15-20 χρόνια.
Το 60-65% όλης της ελληνικής παραγωγής μελιού είναι πευκόμελο. Αυτό παράγεται κυρίως σε τρεις περιοχές. Β. Εύβοια, Χαλκιδική και Θάσο. Στη Β. Εύβοια παράγεται περίπου το 1/3 του πευκόμελου όλης της Ελλάδας. Δεδομένου ότι το πεύκο είναι η πιο σταθερή νομή, καθώς όλα τα υπόλοιπα μέλια παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις στις αποδόσεις χρόνο με το χρόνο, γίνεται εύκολα αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής για την ελληνική μελισσοκομία. Και το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους ντόπιους παραγωγούς καθώς πολλοί μελισσοκόμοι της Στερεάς, της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας ζούσαν από το πευκόμελο της Β. Εύβοιας.
Το δάσος εφόσον αφεθεί ανενόχλητο και αν δεν αλλάξει η χρήση γης θα επανέλθει σε ένα διάστημα 20 ετών. Όμως το πευκόμελο παράγεται από τις μελιτώδεις εκκρίσεις του εντόμου Marchalina hellenica, το οποίο κάηκε μαζί με τα δέντρα και δεν είναι σίγουρο ότι θα επανέλθει μαζί τους. Αξίζει να τονιστεί εδώ ότι όσοι μελισσοκόμοι χάσουν τα μελίσσια τους στις φωτιές δεν δικαιούνται αποζημίωση αν η πυρκαγιά αποδοθεί σε εμπρησμό.