Ακόμα και το 1/3 των κυψελών κινδυνεύει να χαθεί τα επόμενα χρόνια στην ΕΕ, ενώ τα φαινόμενα νοθείας στο μέλι έχουν οδηγήσει τους μελισσοκόμους σε απόγνωση, οι οποίοι καλούνται τώρα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να διεκδικήσουν ριζικές αλλαγές. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις της τελευταίας μελέτης της Κομισιόν, η οποία καταγράφει το μέγεθος της απάτης με την εισαγωγή νοθευμένων παρτίδων μελιού στις ευρωπαϊκές αγορές, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ήδη, οι ευρωπαίοι μελισσοκόμοι ήρθαν αντιμέτωποι με την κλιματική αλλαγή, η οποία επηρέασε την παραγωγή μελιού το 2022. Αυτό σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών, οδήγησαν σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές όπως η Ουγγαρία, η Ισπανία και η Ιταλία να υπολειτουργούν ή ακόμα και να σταματήσουν να λειτουργούν.

Στροφή στο φθηνό μέλι

Ειδικότερα, όπως επισήμανε η Ομάδα Εργασίας για το μέλι των Copa – Cogeca σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου, η αύξηση των τιμών πώλησης δεν μεταφέρεται στην αγορά, η οποία προτιμά το φθηνότερο εισαγόμενο μέλι, κυρίως αυτό από την Κίνα, αλλά στο μέλλον γιατί όχι και από το Βιετνάμ και την Ινδία. «Έτσι, η ΕΕ θα μπορούσε να χάσει το ένα τρίτο των κυψελών της τα επόμενα χρόνια, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω εισαγωγές», επισήμαναν χαρακτηριστικά.

Οι λύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της μαζικής απάτης είναι γνωστές και πρέπει να εφαρμοστούν στην επικείμενη αναθεώρηση της οδηγίας της ΕΕ για το μέλι. Στο πλαίσιο αυτό, οι Copa – Cogeca απηύθυναν έκκληση για κινητοποίηση σε όλους τους μελισσοκόμους της ΕΕ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag #HoneYstlabellingNow.

Τι δείχνουν τα στοιχεία

Η δημοσίευση από την Κομισιόν μελέτης που αποδεικνύει την μαζική απάτη σε αυτά τα εισαγόμενα μέλια έφερε γενική αναστάτωση στους ευρωπαίους μελισσοκόμους, οι οποίοι πλέον ζητούν άμεσα να παρθούν μέτρα. Σύμφωνα με τη μελέτη, από τα 320 δείγματα που ελήφθησαν από τις αρμόδιες αρχές τα 147 (46%) ήταν ύποπτα για μη συμμόρφωση με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής οδηγίας για το μέλι.

Το ποσοστό αυτό ήταν σημαντικά υψηλότερο από αυτό που σημειώθηκε το 2015-17 (14%). Τα περισσότερα ύποπτα δείγματα (66 από τα 89) προερχόταν από την Κίνα (74%), αν και το μέλι καταγωγής Τουρκίας είχε το υψηλότερο σχετικό ποσοστό ύποπτων δειγμάτων σε ποσοστό 93% (τα 14 από τα 15).

Περισσότεροι από τους μισούς (57%) των επιχειρηματιών είχαν εξάγει μέλι ύποπτο για νοθεία με ξένα σάκχαρα.

Όμως, οι επίσημες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σήμερα δεν είναι κατάλληλες για τον εντοπισμό της απάτης. Σύμφωνα με τις Copa – Cogeca, ένας πλήρης πίνακας συχνά επικαιροποιημένων τεχνικών είναι απαραίτητος για την ανάδειξη του μέγιστου αριθμού απάτης. Αν ληφθεί επίσης υπόψη ότι η προσθήκη σιροπιού ζάχαρης δεν καλύπτει όλους τους τύπους νοθείας, όπως τα ανώριμα μέλια, οι ψευδείς ονομασίες ή η προσθήκη χρωστικών ουσιών, τότε το μέγεθος της απάτης θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο.

Απαιτούνται γρήγορες απαντήσεις

«Η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική και χρειαζόμαστε μια γρήγορη απάντηση από τους ιθύνοντες της ΕΕ. Όλοι οι ευρωπαίοι μελισσοκόμοι συμφωνούν για το πρόβλημα αλλά και για την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων», επισημαίνει ο Stanislav Jas, πρόεδρος της ομάδας εργασίας των Copa – Cogeca για το μέλι.

Υπό το φως της τρέχουσας αναθεώρησης της οδηγίας για το μέλι, οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι και οι συνεταιρισμοί τους ζητούν επισήμανση της χώρας προέλευσης, ενίσχυση της ιχνηλασιμότητας, καθώς και ένα σύγχρονο εναρμονισμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τον εργαστηριακό έλεγχο του μελιού.

Γι’ αυτό, Copa – Cogeca καλεί όλους τους ευρωπαίους μελισσοκόμους να συγκεντρωθούν γύρω από το hashtag #HoneYstlabellingnow και να εξηγήσουν την κατάστασή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, να δώσουν παραδείγματα απομιμήσεων και να ζητήσουν, μαζί με την Οργάνωση, την επισήμανση της χώρας προέλευσης σε όλα τα εισαγόμενα μέλια, όπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο πρόεδρος της ομάδας μελιού.

Ένα πρωτοφανές και αυθόρμητο κίνημα μελισσοκόμων ξέσπασε εχθές σε όλη την Ελλάδα. Ο Ένας Σύλλογος μετά τον άλλο ανακοίνωνε κινητοποιήσεις, για την τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής, που ξεπερνάει το 100% και σε συνδυασμό με τις χαμηλές – εξευτελιστικές τιμές διαμορφώνουν οι έμποροι-διακινητές μας έφτασε στο όριο της επιβίωσης.

Επίσης η οργή για το κράτος που αρνείται πεισματικά την αναγραφή της χώρας προέλευσης στο μέλι, ενώ με τη νομοθεσία του, όπως για παράδειγμα με το μη καθορισμό κατώτατου ορίου γυρεοκόκκων στο μέλι, ευνοεί τις Ελληνοποιήσεις και τη νοθεία.

Ένα κράτος που έβαλε όριο στις πωλήσεις του μελισσοκόμου 10 κιλά μέλι ανά κυψέλη ή 1200 κιλά συνολικά ανά έτος, που είναι και το χαμηλότερο όριο στην Ευρώπη και μάλιστα μόνο εντός περιφερειακής ενότητας, κάτι που είναι άδικο για τους μελισσοκόμους της περιφέρειας.

Ένα κράτος που δεν έθεσε κατώτατες εγγυημένες τιμές που θα ανταποκρίνονταν στο κόστος παραγωγής και θα διασφάλιζαν εισόδημα επιβίωσης, με αποτέλεσμα να πωλείται “μέλι” συσκευασμένο στο σούπερ μάρκετ κάτω απ’ το κόστος, με 3€.

Ένα κράτος που τιμωρεί τον παραγωγό με απαγόρευση πώλησης για 1-2 έτη ακόμα και για λάθη κατά την εγγραφή στο Ηλεκτρονικό Μητρώο, ενώ του απαγορεύει την ανάπτυξη της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης από ένα ποσοστό και πάνω.

Ένα κράτος που ετοιμάζεται να δώσει το Ελληνικό Σήμα στους εμπόρους διακινητές και όχι αποκλειστικά στο μελισσοκόμο που είναι αυτός που παράγει το Ελληνικό μέλι.

Ένα κράτος που απαγορεύει στο μελισσοκόμο την είσοδο στο δάσος και τον αντιμετωπίζει ως «εν δυνάμει» εμπρηστή. Ποιον; Αυτόν που ζει από το δάσος και αποτελεί την ασπίδα προστασία του.

Ένα κράτος που δεν έχει θεσπίσει ακόμα ποιοτικά κριτήρια για τα μέλια βελανιδιάς, κουμαριάς, πολύκομπου και παλιουριού, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η εμπορία τους.

Ένα κράτος που σκοτώνει τη μέλισσα, προτείνοντας να είναι αποδεκτές απώλειες μελισσών από φυτοφάρμακα έως και 23%.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι μελισσοκόμοι βγήκαν στους δρόμους.

Για να φωνάξουν ότι δεν πάει άλλο. Ότι κουραστήκαμε να ακούμε ότι έχουμε δίκιο και να παίρνουμε μόνο υποσχέσεις.

Ουδέποτε στο παρελθόν είχαν πραγματοποιηθεί τέτοιου μεγέθους κινητοποιήσεις μελισσοκόμων στην Ελλάδα. Κάθε πόλη και μια εστία. Ο αγώνας θα κλιμακωθεί την Τετάρτη όπου θα πραγματοποιηθούν μαζικές πια συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα στην Αθήνα και στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη.

 

Την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου οι μελισσοκόμοι όλης της Ελλάδας κατεβαίνουμε στον δρόμο για να διεκδικήσουμε το δίκιο μας. Κουραστήκαμε να ακούμε υποσχέσεις. Δεν πάει άλλο ΦΤΑΝΕΙ η απαξίωση του μελισσοκόμου!

Απαιτούμε:

Υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης στο μέλι, είτε συσκευάζεται εδώ, είτε εισάγεται συσκευασμένο. Δεν κατανοούμε για ποιο λόγο το κράτος το αρνείται πεισματικά εδώ και χρόνια. Ποιον συμφέρει αυτό; Τον καταναλωτή ή τον παραγωγό;

Με την απόφαση του ΥπΑΑΤ 127/2004 το ίδιο το κράτος ευνοεί τις ελληνοποιήσεις. Απαιτούμε εδώ και τώρα καθορισμό κατώτερου ορίου συνολικών γυρεοκόκκων στο Ελληνικό μέλι ώστε να μειωθούν οι ελληνοποιήσεις. Αυτή τη στιγμή με την υπάρχουσα νομοθεσία με 2 κιλά Ελληνικό μέλι μπορείς να ελληνοποιήσεις 1000 κιλά εισαγόμενου.

Να θεσπιστούν επιτέλους ποιοτικά κριτήρια για τα μέλια βελανιδιάς, κουμαριάς, πολύκομπου και παλιουριού καθώς δε μπορούμε να τα εμπορευθούμε.

Το Ελληνικό Σήμα να δοθεί αποκλειστικά στο μελισσοκόμο και όχι στους εμπόρους-διακινητές.

Δίωξη των εμπόρων που διακινούν μέλια με παραπλανητικές ετικέτες και να τιμωρηθούν οι ένοχοι για το καραμελόχρωμα στο μέλι οι οποίοι τώρα με διάφορα τεχνάσματα προσπαθούν να αποδείξουν ότι το καραμελόχρωμα μπορεί να βρεθεί μέχρι και σε αγνό μέλι…

Θεσμοθέτηση της γυρεοσκοπικής ανάλυσης ως εργαστηριακό έλεγχο στο μέλι. Δεν κατανοούμε για ποιο λόγο το κράτος αρνείται την εργαστηριακή ανάλυση. Ποιον ευνοεί αυτό; Τον καταναλωτή ή τον παραγωγό;

Αφαίρεση των απαράδεκτων άρθρων του Μελισσοκομικού Μητρώου, τα οποία προβλέπουν μέχρι και απαγόρευση εργασίας για 1-2 έτη, ακόμα και για λάθη κατά την εγγραφή, ενώ απαγορεύουν την ανάπτυξη της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης από ένα ποσοστό και πάνω.

Να μας επιτραπεί η είσοδος στα δάση και να βγουν από την πυροσβεστική διάταξη τα άρθρα που ορίζουν τις αποστάσεις που πρέπει να έχει μία κυψέλη από δέντρα και θάμνους. Είναι πρακτικά ανεφάρμοστα. Οι μελισσοκόμοι ζούμε από το δάσος και είμαστε η ασπίδα προστασίας του. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιζόμαστε ως «εν δυνάμει» εμπρηστές.

Λήψη μέτρων για τη μείωση του υψηλού κόστους παραγωγής, λόγω της αύξησης σε όλα τα μελισσοκομικά εφόδια και κατάργηση του ΕΦΚ αλλά και της ρήτρας αναπροσαρμογής στο αγροτικό ρεύμα.

Κατάργηση της απόφασης του ΥπΑΑΤ 144/15067 (ΦΕΚ 466/2019), με την οποία τέθηκε ανώτατο όριο στις πωλήσεις του μελισσοκόμου (έως 10 κιλά ανά κυψέλη ή 1200 κιλά ανά έτος συνολικά) που είναι και το χαμηλότερο σε όλη την Ευρώπη.

Αποσύνδεση του κανονισμού 852/2004 από το ΠΔ 79/2007 καθώς ουσιαστικά αναιρεί την εξαίρεση του κανονισμού και μπλοκάρει τον μελισσοκόμο από το να διαθέσει την παραγωγή του ως πρωτογενή.

Να επιτρέπεται η κίνηση των μελισσοκομικών φορτηγών αυτοκινήτων στο παράπλευρο οδικό δίκτυο.

Ανοχή τέλος!

 

 

Η εκτίναξη του κόστους παραγωγής, σε συνδυασμό με τις χαμηλές – εξευτελιστικές τιμές, κάτω από το κόστος παραγωγής, τις οποίες διαμορφώνουν οι μεγαλέμποροι, ροκανίζουν το εισόδημά μας, απειλώντας την επιβίωσή μας.

Γι αυτούς τους λόγους και έπειτα από ομόφωνη απόφαση του Μελισσοκομικού Συλλόγου Άρτας αποφασίστηκε η συμμετοχή των μελισσοκόμων στις κινητοποιήσεις των αγροτών για την αύξηση του κόστους παραγωγής.

Συμφωνούμε με τα κύρια αιτήματα των αγροτών, δηλαδή τη μείωση του κόστους παραγωγής, το αφορολόγητο πετρέλαιο, την πλήρη κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής στο αγροτικό ρεύμα, την εξόφληση των αποζημιώσεων που καθυστερούν αλλά και κατώτερες εγγυημένες τιμές που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης.

Επίσης ως μελισσοκόμοι:

1. Απαιτούμε την αφαίρεση των απαράδεκτων άρθρων του Εθνικού Μελισσοκομικού Μητρώου, τα οποία προβλέπουν μέχρι και απαγόρευση εργασίας για 1-2 έτη, για ασυμφωνίες της τάξης του 10% στις δηλώσεις των μελισσιών, ενώ απαγορεύουν την ανάπτυξη της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης από ένα ποσοστό και πάνω. Το Μητρώο δημιουργήθηκε ερήμην μας καθώς ουδέποτε τέθηκε σε διαβούλευση.

2. Απαιτούμε την κατάργηση της απόφασης του ΥπΑΑΤ 144/15067 (ΦΕΚ 466/2019), με την οποία τέθηκε ανώτατο όριο στις πωλήσεις του μελισσοκόμου (1200 κιλά ανά έτος και μόνο εντός περιφερειακής ενότητας), που είναι και το χαμηλότερο στην Ευρώπη.

3. Απαιτούμε την κατάργηση της απόφασης 144/15077 την οποία έλαβε το Υπουργείο για τον Καν. 852/2004 και η οποία ουσιαστικά αναιρεί την εξαίρεση του κανονισμού και μπλοκάρει τον  μελισσοκόμο από το να διαθέσει την παραγωγή του ως πρωτογενή.

4. Απαιτούμε το ελληνικό σήμα να δοθεί στον Έλληνα μελισσοκόμο και όχι στους εμπόρους διακινητές μελιού.

5. Απαιτούμε την αναγραφή της χώρας προέλευσης στο μέλι και δεν κατανοούμε γιατί η Ελλάδα το 2020 όταν τέθηκε το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τάχθηκε υπέρ της απόκρυψης της από τους καταναλωτές αλλά και γιατί αρνείται να εφαρμόσει εργαστηριακούς ελέγχους στο μέλι, ώστε να περιορίσει τις ελληνοποιήσεις των εισαγόμενων.

 

 

Οι έντονες και παρατεταμένες βροχοπτώσεις που εκδηλώθηκαν για περισσότερο από ένα μήνα το φθινόπωρο στην Άρτα, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες που ακολούθησαν, είχαν ως αποτέλεσμα τα μανταρίνια να σαπίζουν ενώ βρίσκονταν ακόμα πάνω στα δέντρα. Το ίδιο συνέβη και στα πορτοκάλια τα οποία θα μαζεύονταν σε 1-2 μήνες.

Οι παραγωγοί οι οποίοι είναι αντιμέτωποι και με τις εξαιρετικά μειωμένες τιμές, οι οποίες δεν καλύπτουν ούτε το κόστος, έρχονται τώρα αντιμέτωποι και με το κράτος, το οποίο αποδίδει τη ζημιά στην κλιματική αλλαγή, τη στιγμή που ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως αναφέρει ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς σε ανάρτησή του.

Κάθε χρόνο οι παραγωγοί είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν εισφορές στον ΕΛΓΑ. Το κράτος όμως φαίνεται πως βρήκε άλλοθι ώστε να μην αποζημιώνει, βαφτίζοντας τα πάντα (φωτιά, χαλάζι, ανομβρία, πλημμύρα κτλ) ως κλιματική αλλαγή. Θυμίζουμε ότι και η φωτιά στην Εύβοια αποδόθηκε στην κλιματική αλλαγή. Βέβαια εκεί ήταν διαφορετικό το μέγεθος και η δημοσιότητα του θέματος, με αποτέλεσμα να δοθούν αποζημιώσεις, αν και οι συκοπαραγωγοί για παράδειγμα δεν έχουν αποζημιωθεί ακόμα.

Η πολιτεία καλείται να δώσει λύσεις στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και όχι να τη χρησιμοποιεί ως άλλοθι και μάλιστα ενάντια σε αυτούς που παράγουν. Ειδικά όταν επί πανδημίας αποζημίωνε τους αυτοκινητοδρόμους για μη είσπραξη διοδίων και τις αεροπορικές για τις ζημίες που υπέστησαν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

 

Η ερευνητική ομάδα του έργου ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ, Εμβληματική Δράση για την ανάδειξη του ελληνικού μελιού, τη μελισσοπροστασία, την πρακτική μελισσοκομία και τη μελισσοκομική χλωρίδα, δημιούργησε μια πολύ ενδιαφέρουσα βάση δεδομένων με εξαιρετικά χρήσιμες πληροφορίες για τα μελισσοκομικά φυτά και τα μελιτογόνα έντομα της Ελλάδας.

Κράταιγος (Crataegus monogyna Jacq.) και ο γυρεόκοκκος του.

Στην πλατφόρμα που ανέβηκε στο διαδίκτυο, τον σύνδεσμο της οποίας θα βρείτε παρακάτω, θα βρείτε λεπτομέρειες για κάθε φυτό ξεχωριστά, την κοινή του ονομασία, τη γεωγραφική εξάπλωση, την εποχή και διάρκεια άνθησης, την ανθική παροχή και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.

Το εξαιρετικά ενδιαφέρον όμως για όσους έχουν ασχοληθεί έστω και ερασιτεχνικά με την μελισσογυρεολογία, είναι ότι εκτός από τις φωτογραφίες των φυτών στη βάση υπάρχουν η φωτογραφία του γυρεοκόκκου του εκάστοτε φυτού, όπως αυτή φαίνεται απ’ το μικροσκόπιο. Αντίστοιχα υπάρχουν πληροφορίες και για τα μελιτογόνα έντομα, δηλαδή έντομα που παράγουν μελιτώδεις εκκρίσεις ελκυστικές στις μέλισσες.

Ο εργάτης του πεύκου (Marchalina hellenica). Από αριστερά: Ακμαίο άρρεν, ακμαίο θήλυ και νύμφη 1ου σταδίου.

Στο έργο συνεργάστηκαν επιστήμονες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Τεχνολογικό Ίδρυμα Κρήτης. Συντονίστρια του έργου ήταν η κα. X. Τανανάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Εργαστηρίου Μελισσοκομίας, ΑΠΘ.

Η Βάση για τα Μελισσοκομικά φυτά

Η Βάση για τα Μελιτογόνα έντομα

Για την άναρχη οικιστική επέκταση σε αρκετές περιοχές της χώρας αλλά και για την ανεξέλεγκτη κτηνοτροφία (κυρίως στις νησιώτικές περιοχές), παράγοντες που επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τον περιορισμό των περιοχών που… αξιοποιούν οι μέλισσες, μίλησε στην «ΥΧ» η εντεταλμένη ερευνήτρια του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων Δρ. Σοφία Γούναρη.

«Στην Ελλάδα μπορεί να μην έχουμε επέκταση βιομηχανικών δραστηριοτήτων ώστε να επηρεάζεται η ζωή της μέλισσας, αλλά το φαινόμενο των πυρκαγιών έχει συμβάλει σημαντικά στην ερημοποίηση των περιοχών», δηλώνει μεταξύ άλλων η Σοφία Γούναρη.

Επιπτώσεις από την κτηνοτροφία

«Πρόσφατα έτυχε να βρεθώ στη Σύμη για ένα σεμινάριο στους μελισσοκόμους του νησιού όπου το πρόβλημα του περιορισμού της έκτασης είναι εντοπισμένο και μάλιστα και από Ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς φορείς» μας λέει η εντεταλμένη ερευνήτρια του Ινστιτούτου. «Η Σύμη αυτή τη στιγμή έχει υποστεί ερημοποίηση» λέει χαρακτηριστικά καθώς οι αίγες είναι πολλές και ελεύθερες έχοντας καταστρέψει όλη τη χλωρίδα του νησιού αφήνοντας μόνο πέτρα.

Και συνεχίζει: «οι μελισσοκόμοι εκεί αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα καθώς δεν υπάρχει πια ανθοφορία για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι μέλισσες». Το πρόβλημα όμως  εστιάζεται και σε πολλά νησιά των Κυκλάδων αλλά και στην Αστυπάλαια, την Κάλυμνο κ.α. Μεγάλοι θυμαρότοποι καταστρέφονται όχι μόνο από την βόσκηση των ζώων αλλά και από τις τεχνητές φωτιές που βάζουν οι κτηνοτρόφοι για να βγει χορτάρι. Στο πρόβλημα της ερημοποίησης συμβάλει και το μη μελισσοκομικό φυτό, ανταγωνιστικό του θυμαριού, που λέγεται αστιβή και είναι γρηγορότερης ανάπτυξης και πολύ ανθεκτικό. Επειδή αναπτύσσεται πιο γρήγορα, στην ουσία πνίγει τα νεαρά φυτάρια του θυμαριού και δε τα αφήνει να αναπτυχθούν, τονίζει στην «ΥΧ», Δρ. Σ.Γούναρη.

Έκκληση βοήθειας

«Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον κλάδο της μελισσοκομίας ζητάμε την ευαισθητοποίηση και τη βοήθεια της πολιτείας για να μπορέσουν οι μέλισσες να επιβιώσουν και να έχουν την δυνατότητα να παράγουν μέλι. Ζητάμε όμως και την ευαισθητοποίηση του κόσμου» τονίζει στην «ΥΧ» η ερευνήτρια Σ. Γούναρη. Και καταλήγει: «Δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μεγαλώσει με την νοοτροπία να προσπαθούμε να διώχνουμε ή να σκοτώνουμε τα έντομα και έχουμε την αίσθηση του φόβου χωρίς στην ουσία να είναι επικίνδυνα. Πρέπει ο κόσμος να αρχίζει να συνηθίζει στην θέα μιας κυψέλης και να μη φοβούνται. Ακόμα και αν είναι μέσα στην έκταση τους. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ένα παράδειγμα που είναι πολύ σύνηθες στα νησιά που ο χώρος για τις μέλισσες είναι ούτως ή άλλως περιορισμένος. Έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις που κάποιος κληρονομεί μία μεγάλη έκταση και χτίζει μία εξοχική κατοικία. Είθισται αυτή η έκταση να είναι θυμαρότοπος τον οποίο εκμεταλλεύονται παραδοσιακά οι μελισσοκόμοι. Οι ιδιοκτήτες όμως δεν τους επιτρέπουν να συμβαίνει πλέον αυτό διότι δεν θέλουν να έχουν επαφή με το μελίσσι, ούτε καν τις λιγοστές ημέρες των διακοπών τους στο νησί. Θεωρώ λοιπόν πως ιδιαίτερα στις εκτάσεις που δεν είναι περιφραγμένες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι μαζί – άνθρωποι και μέλισσες – μπορούμε να ζήσουμε και να επιβιώσουμε».

Προσπάθειες εμπλουτισμού της χλωρίδας με μελισσοκομικά φυτά

Την ανάπτυξη και ανάπλαση της μελισσοκομικής χλωρίδας προσπαθούν να επιτύχουν μελισσοκομικοί συνεταιρισμοί και σύλλογοι σε αρκετά μέρη της χώρας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «ΥΧ» είτε με δικά τους έξοδα είτε μέσω της ένταξης τους σε κάποιο αναπτυξιακό πρόγραμμα, οι σύλλογοι και οι συνεταιρισμοί εμπλουτίσουν την μελισσοκομική χλωρίδα των περιοχών τους, φυτεύοντας μελισσοκομικά φυτά (ρίγανη, θυμάρι) ή δέντρα (χαρουπιές, ευκάλυπτοι. Υπάρχουν επίσης εκπρόσωποι φορέων όπως δασάρχες, δασοφύλακες και δασολόγοι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι να αναπλάσουν περιοχές λατομείων που δε βρίσκονται πια σε λειτουργία ή εκτάσεις που έχουν καταστραφεί από πυρκαγιές. «Για την αποκατάσταση των μεγάλων αυτών εκτάσεων, πολλοί εκπρόσωποι φορέων… ψάχνονται και ενδιαφέρονται στο να φυτέψουν φυτά που να είναι και μελισσοκομικά έτσι ώστε να βοηθήσουν και τους μελισσοπαραγωγούς της περιοχής. Δύο τέτοια παραδείγματα αποκατάστασης της χλωρίδας και με μελισσοκομικά φυτά λαμβάνει χώρα στην περιοχή της Εύβοιας και της Αλεξανδρούπολης», μας εξηγούν μελισσοκόμοι από πολλές περιοχές της χώρας.

πηγή: ypaithros.gr

Η Γαλλία αποφάσισε να κάνει στροφή και απαγορεύει σταδιακά τα χημικά φυτοφάρμακα, σε εξωτερικούς χώρους όπου μικρά παιδιά παίζουν αλλά και τα έντομα επικονιαστές αναζητούν την τροφή τους.

Όπως ανέφερε το Associated Press η απαγόρευση φυτοφαρμάκων θα ισχύει για όλα τα δημόσια πάρκα, τους κήπους και τα δάση, συμπεριλαμβανομένων του Κήπου του Κεραμεικού, του Bois de Vincennes και του Κήπου του Λουξεμβούργου. Προς το παρόν, τα φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται ελεύθερα και σε χώρους όπως το γκαζόν των γηπέδων θα συνεχίσουν. Το 2019, ο νόμος θα επεκταθεί από τους δημόσιους χώρους πρασίνου και στους ιδιωτικούς κήπους. Τότε θα απαγορευτεί οριστικά και η πώληση φυτοφαρμάκων σε μη επαγγελματίες.

Ενώ οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι ιδιώτες χρησιμοποιούν με φειδώ τα χημικά στους κήπους τους, αποδεικνύεται ότι και εκεί γίνεται εξίσου αλόγιστη χρήση όπως και στα δημόσια πάρκα. Την περασμένη άνοιξη στη Γαλλία τέθηκε προς ψήφιση αυτό το νομοσχέδιο για την ολοκληρωτική απαγόρευση των νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων, τα οποία έχουν κατηγορηθεί για μαζικούς θανάτους μελισσών, όμως υπάρχουν ακόμα πολλοί που υποστηρίζουν ότι μια τέτοια απαγόρευση θα είναι τελικά επιζήμια για την επιβίωση των Γάλλων αγροτών.

Ενάντια στην απαγόρευση είναι φυσικά και η πολυεθνική Bayer, η οποία μεν δεν έχει αρνηθεί ότι τα προϊόντα της θέτουν την μέλισσα σε κίνδυνο, αλλά προσπαθεί να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του προβλήματος.

Η Γαλλία, πάντως, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος χρήστης φυτοφαρμάκων στην Ευρώπη, μετά την Ισπανία. Ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών των φυτοφαρμάκων εφαρμόζεται στους αμπελώνες, στις φημισμένες οινοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, παρότι το κοινό που αναζητά κρασί χωρίς φυτοφάρμακα αυξάνεται σταθερά. Τον Μάιο του 2016, η μικρή αγροτική κοινότητα του Αγίου Ιωάννη στο Οτ Γκαρόν, στη νοτιοδυτική Γαλλία, έγινε η πρώτη γαλλική πόλη στην οποία απαγορεύτηκε η χρήση φυτοφαρμάκων σε απόσταση 50 μέτρων από τα σπίτια.

Πρωτοπόρος και επικεφαλής του κινήματος στον Άγιο Ιωάννη ήταν ο γιατρός και αντιδήμαρχος Gerard Bapt, ο οποίος θεωρεί ότι τα χημικά φυτοφάρμακα ευθύνονται για ένα ευρύ φάσμα σοβαρών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου. Έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε περιοχές όπου χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα πλήττονται περισσότερο από ορισμένες ασθένειες, όπως είναι οι διαταραχές του ενδοκρινικού, ο διαβήτης και η παχυσαρκία, ο καρκίνος του αίματος, κάποια σημαντικά προβλήματα γονιμότητας αλλά και γενετικές ανωμαλίες. Πρόσφατα φυτοφάρμακα ψεκάστηκαν δίπλα σε σπίτια όπου ζούσαν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως έγκυες και μικρά παιδιά. Τα φυτοφάρμακα αυτά περνούν στο νερό και αν τα αναλύσει κανείς θα δει ότι βρίσκονται στα εννέα απ’ τα δέκα ποτάμια και ρέματα της Γαλλίας.

Όσον αφορά την απαγόρευση των φυτοφαρμάκων εκτός των καλλιεργήσιμων περιοχών (δημόσια πάρκα, διακοσμητικούς κήπους κτλ) η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θεσπίζει κάτι τέτοιο. Μεμονωμένες πόλεις όπως για παράδειγμα η Λυών αγωνίζονται πολλά χρόνια για να μειώσουν τη χρήση των χημικών. Μάλιστα η εφημερίδα The Connexction εξήρε πρόσφατα την προσπάθεια αυτή, της Λυών, γιατί κατάφερε να διατηρήσει 300 δημόσια πάρκα συνολικής έκτασης 1.000 στρεμμάτων χωρίς φυτοφάρμακα από το 2008! Χρησιμοποιώντας φυσικές μεθόδους καταπολέμησης των παρασίτων η πόλη κατάφερε να δελεάσει τις μέλισσες και τις πεταλούδες να επιστρέψουν και πάλι στα πάρκα.

Το 2008, μια άλλη αρκετά μεγάλη γαλλική πόλη, το Στρασβούργο, ξεκίνησε επίσης μια πολιτική μηδενικής χρήσης φυτοφαρμάκων για όλους τους δημόσιους χώρους πρασίνου. Και πέρα απ’ τη Γαλλία όμως υπάρχουν παραδείγματα πόλεων που έχουν αλλάξει τακτική στον τρόπο αντιμετώπισης των παρασίτων.

Το Σιάτλ, για παράδειγμα, μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα πρόγραμμα μείωσης της χρήσης φυτοφαρμάκων σε Πάρκα Αναψυχής που ξεκίνησε το 2001 και έχει φτάσει να αριθμεί συνολικά 14 πάρκα, τα οποία μάλιστα φέρουν ειδική ονομασία «Πάρκα χωρίς φυτοφάρμακα», με σχέδια να γίνουν 22. Και ενώ στο Σιάτλ εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα πάρκα στα οποία χρησιμοποιούνται χημικά φυτοφάρμακα, σε κανένα δεν γίνεται χρήση νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων, γεγονός που χάρισε στην πόλη τον χαρακτηρισμό «Η Πόλη των Μελισσών».

Πίσω στη Γαλλία η απαγόρευση των φυτοφαρμάκων είναι ένα μόνο από τα πολλά περιβαλλοντικά μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο καθώς έχει προηγηθεί μια πρωτοποριακή απαγόρευση των πλαστικών πιάτων, ποτηριών και μαχαιροπίρουνων μιας χρήσης.

Πως ένα tweet της Βικτόρια Μπέκαμ εκτόξευσε ένα πολύ θρεπτικό superfood στο παγκόσμιο διατροφικό χρηματιστήριο. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η γύρη είναι το αρσενικό γενετικό συστατικό, δηλαδή το σπέρμα των φυτών που μεταφέρεται (είτε από τον αέρα είτε από τα έντομα) από τους στήμονες στους ύπερους, προκειμένου αυτά να πολλαπλασιαστούν.

Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουτσούκος (michalisvin.tumblr.com)

Η μελισσογύρη πιο συγκεκριμένα, είναι τα μικρά κίτρινα μπαλάκια που μεταφέρουν οι μέλισσες με τα πίσω τους πόδια (τα οποία έχουν ανακατέψει με νέκταρ για να σταθεροποιηθούν) και τα αποθηκεύουν μέσα στα εξάγωνα κελιά της κηρήθρας για να ταΐζουν τα νεογνά τους. Η θρεπτική αξία της μελισσογύρης είναι γνωστή από την αρχαιότητα και αποτελούσε πολύτιμο συστατικό της αιγυπτιακής και κινέζικης ιατρικής.

Αυτό που βοήθησε στη διάδοση της τα τελευταία χρόνια είναι το πλήθος επιστημονικών μελετών που εξακρίβωσαν το διατροφικό της πλούτο καθώς και η πρόσφατη δυνατότητα εμπορικής εκμετάλλευσης της μέσω των γυρεοπαγίδων. Οκ, και το tweet της Βικτόρια Μπέκαμ πέρσι τέτοιο καιρό που ανέφερε τη μελισσογύρη σαν το νέο αγαπημένο της super food. Αν σε ξενίζει η ιδέα του να καταναλώνεις σπέρμα φυτών ή να στερείς από τα νεογέννητα μελισσάκια το φαγητό τους, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να σε κάνουν να αναθεωρήσεις: η μελισσογύρη είναι η πλουσιότερη φυτική τροφή σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, απαραίτητα αμινοξέα, ορμόνες, ένζυμα και μεταλλικά στοιχεία.

Μάλιστα 100 γραμμάρια γύρης είναι 5-7 φορές πιο πλούσια σε πρωτεΐνη και αμινοξέα από αντίστοιχη ποσότητα βοδινού κρέατος, αυγών ή τυριού- τροφές που παραδοσιακά χαρακτηρίζονται για την υψηλή πρωτεϊνική τους αξία. Οπότε αν αποφασίσεις (και πολύ θα κάνεις με όλα αυτά που ακούγονται) να κόψεις το κόκκινο κρέας, η γύρη είναι μια άψογη πηγή πρωτεΐνης. Οι πιο σημαντικές θεραπευτικές της ιδιότητες είναι:

• Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ρουτίνη γνωστή ως βιταμίνη R, η οποία αυξάνει την αντίσταση των τριχοειδών αγγείων, ρυθμίζοντας τα επίπεδα της χοληστερόλης και προφυλάσσοντας οργανισμό από καρδιακά επεισόδια και εγκεφαλικά.
• Περιέχει γουαδοτρόπες ορμόνες που δρουν απευθείας στους γενετικούς αδένες ανδρών και γυναικών, αυξάνοντας τη σεξουαλική όρεξη, σπερματογένεση και εξέλιξη των ωοθυλακίων. Για τους ίδιους λόγους περιορίζει σημαντικά τα προβλήματα της εμμηνόπαυσης.
• Η γύρη βελτιώνει την κατάσταση ατόμων που έχουν ήπιες αλλεργικές εκδηλώσεις και τους βοήθα ώστε να αποκτήσουν βαθμιαία αντίσταση (ανοσοποίηση). Έρευνες του Dr. Leo Conway στο Κολοράντο έδειξαν ότι 94% των ασθενών του έπαψαν να εμφανίζουν συμπτώματα αλλεργίας μετά από σταθερή κατανάλωση μελισσογύρης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μελισσογύρη δεν είναι αυτή που συνήθως προκαλεί τις αλλεργίες της άνοιξης.
• Έχει ευεργετική επίδραση στον προστάτη και βελτιώνει την θεραπευτική αγωγή στην προστατίτιδα (φλεγμονή του προστάτη).

Η μελισσογύρη δίνει φοβερή ενέργεια και ο καλύτερος τρόπος να την ενσωματώσεις στη διατροφή σου είναι μια κουταλιά της σούπας στο πρωινό, συνδυάζοντας ιδανικά με φρούτα καθώς οι φυτικές ίνες ενισχύουν τη δράση της. Προσωπικά, προτιμώ να τη βάζω σαν τελείωμα σε smoothies φρούτων (βλέπε φώτο). Πριν ξεκινήσεις να τη τρως με τα κουτάλια, να σου υπενθυμίσω ότι μια μέλισσα χρειάζεται κατά προσέγγιση μία περίπου ώρα για να συλλέξει μια κουταλιά του γλυκού γύρη, οπότε θέλει λίγη προσοχή για να μην εξαντλήσουμε τις φίλες μας. Μελισσογύρη θα βρεις σε «ψαγμένους» μελισοπαράγωγους σε όλη την ελληνική επαρχία ή σε καταστήματα υγιεινής διαστροφής και διατηρείται όλη τη χρονιά στη κατάψυξη.

πηγή: popaganda.gr