Ξεκίνησαν τα έργα για το μελισσοκομικό εργαστήρι

Ξεκίνησαν τα έργα για το μελισσοκομικό εργαστήρι στο Κορφοβούνι Άρτας. Το εγχείρημα είναι αρκετά απαιτητικό καθώς παρουσιάζει δυσκολίες στην πρόσβαση βαρέων οχημάτων, ενώ προβλήματα υπάρχουν και στην παροχή νερού για την οποία έχει καταστρωθεί ολόκληρο σχέδιο.

Εδώ και τρία χρόνια γίνονταν χωματουργικές εργασίες στην πλαγιά που θα γίνει το εργαστήρι, ενώ δημιουργήθηκε δρόμος ώστε να είναι προσβάσιμη οδικώς.

Το μελισσοκομικό εργαστήρι θα χτιστεί δίπλα στο παλιό πέτρινο σπίτι του 1935 και θα περιλαμβάνει μία αίθουσα εξαγωγής και μία αίθουσα αποθήκευσης μελιού, αποθήκη μελισσοκομικού υλικού, αλλά και ένα εργαστήριο αναλύσεων μελιού.

Στις πλαγιές γύρω από το εργαστήριο γίνονται εργασίες για το μελισσοκομικό πάρκο. Έχει ήδη ξεκινήσει η φύτευση μελισοκομικών φυτών, ενώ μετά το τέλος των εργασιών ο επισκέπτης θα μπορεί να περιηγηθεί στο μελισσοκομείο, να γνωρίσει τα φυτά της περιοχής και να γευτεί τα μελισσοκομικά προϊόντα που παράγουμε.

Στράτος Σαραντουλάκης
Μελισσοκόμος

Πίσω στον κάμπο για το ξεχειμώνιασμα

Έπειτα από ένα πολύ άσχημο φθινόπωρο,που δεν μας έδωσε τη δυνατότητα να τρυγήσουμε φθινοπωρινό μέλι, είχε έρθει η ώρα να μετακινηθούμε προς τον κάμπο για το ξεχειμώνιασμα. Η ανομβρία των δύο πρώτων μηνών του φθινοπώρου, αποδείχτηκε καθοριστική για τη συνέχεια. Όλες οι ανθοφορίες άργησαν έως και ενάμιση μήνα, ενώ όταν ξεκίνησαν οι βροχές, αυτό έγινε με μεγάλη σφοδρότητα και διάρκεια, με αποτέλεσμα και οι μέλισσες να μην πετούν, αλλά και τα φυτά να μην αποδίδουν.

Από τη μεριά μας εξαντλήσαμε κάθε πιθανότητα, παραμένοντας μέχρι τέλους στο βουνό, μήπως και αλλάξει η κατάσταση, αλλά μάταια. Τα χιόνια κατέβηκαν απειλητικά και έτσι περιμέναμε να φανούν οι πρώτες ηλιόλουστες μέρες, για να ξεκινήσουμε τις μεταφορές. Στον κάμπο η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλότερη, ενώ και το μελισσοκομείο εκεί, έχει περισσότερες ώρες ήλιο την ημέρα.

Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τρυγήσουμε ούτε σουσούρα ούτε κουμαριά. Η κουμαριά μάλιστα φέτος δεν εμφανίστηκε καθόλου στα μελίσσια. Ούτε στο βόρειο μελισσοκομείο, στην κεντρική Πίνδο, ούτε στα νότια. Στον κάμπο έχουν ήδη ανοίξει τα πρώτα ζοχαδόχορτα και οι ανεμώνες, ενώ όταν ο καιρός είναι ζεστός τις μεσημεριανές ώρες δουλεύουν και οι μουσμουλιές.

Τα μελίσσια είναι καλά, αλλά πρέπει να φύγουν σύντομα…

Όταν αποφάσισα να στήσω το μελισσοκομείο του νότου στα σύνορα της Άρτας με την Αιτωλοακαρνανία, είχα βρει μια τοποθεσία που έμοιαζε ιδανική για το φθινόπωρο. Χαμηλό υψόμετρο ώστε να έχει λιγότερο κρύο και πολύ ηλιόλουστο που είναι σημαντικό θέμα αυτή την εποχή στο βουνό. Το μόνο που με ανησυχούσε ήταν ότι κοντά βρισκόταν το ποτάμι.

Όργωσα όλη την γύρω περιοχή για να βρω κάποιο σημείο λίγο ψηλότερα ώστε να νοιώθω ασφάλεια, αλλά μάταια. Τα μελίσσια ήταν αρκετά και δεν μπορούσαν να χωρέσουν πουθενά. Με το ποτάμι ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος μετά από έντονες βροχοπτώσεις να φουσκώσει και να υπερχειλίσει, παρασύροντας τα μελίσσια. Έτσι μόλις κόπασαν τα έντονα καιρικά φαινόμενα των τελευταίων ημερών, ξεκίνησα για να επισκεφτώ το μελισσοκομείο.

Η πρώτη προσπάθεια αποδείχτηκε άκαρπη όμως καθώς στον δρόμο είχαν γίνει κατολισθήσεις. Μεγάλοι βράχοι είχαν αποκολληθεί και είχαν κλείσει τον δρόμο. Έτσι γύρισα πίσω και αφού εφοδιάστηκα με κάποια εργαλεία που μπορούσαν να βοηθήσουν ξεκίνησα την επόμενη μέρα και πάλι. Αφού κατάφερα να μετακινήσω κάποιες μεγάλες πέτρες στην άκρη του δρόμου ώστε να καταστεί και πάλι ο δρόμος προσπελάσιμος, συνέχισα.

Το ποτάμι κατέβαζε πολύ λιγότερο όγκο νερού σε σχέση με την προηγούμενη μέρα και αυτό με είχε ανακουφίσει κάπως. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα όμως βρέθηκα μπροστά σε ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα. Σε ένα στενό σημείο του δρόμου είχε πέσει μεγάλος όγκος λάσπης που είχε παρασύρει μαζί της πέτρες αλλά και δέντρα. Μάλιστα ο δρόμος είχε υποστεί καθίζηση τουλάχιστον στο 1/4 του πλάτους του.

Με τα μελίσσια να μην απέχουν πολύ απ’ το σημείο, αποφάσισα να αφήσω το αυτοκίνητο και να προσπαθήσω να προσεγγίσω το σημείο με τα πόδια. Ομολογώ πως είναι αρκετά τρομακτικό να περνάς κάτω από απότομους βράχους οι οποίοι στάζουν νερό και κατεβάζουν συνεχώς μικρές πέτρες.

Φτάνοντας στο μελισσοκομείο ένιωσα μεγάλη ανακούφιση βλέποντας τα μελίσσια στη θέση τους αλλά και τις μέλισσες δειλά δειλά να πετούν, προσπαθώντας να καθαρίσουν τις κυψέλες τους μετά από αρκετές μέρες που είχαν μείνει κλεισμένες λόγω της βροχής. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι η σουσούρα ήταν ακόμη ανοιχτή και μάλιστα την επισκέπτονταν και μέλισσες. Προσωπικά δεν την έχω ξαναδεί ανθισμένη Δεκέμβριο μήνα και να αντέχει μετά από τόση κακοκαιρία.

Ενημέρωσα τον Δήμο ώστε να ανοίξει τον δρόμο και πλέον αυτό που σκέφτομαι είναι αν πρέπει να μεταφέρω τα μελίσσια στην ασφάλεια του κάμπου ή να τα αφήσω να εκμεταλλευτούν όσο απομένει απ’ το ρείκι.

Φθινόπωρο στο βουνό

Πριν από μερικά χρόνια, όταν ξεκινούσαμε με τα πρώτα μας μελίσσια, τα πράγματα ήταν πολύ απλά. Όταν έρχονταν το φθινόπωρο, βρίσκαμε ένα μέρος στο βουνό και τα μεταφέραμε. Σήμερα όμως τα μελίσσια έχουν αυξηθεί αρκετά και στο βουνό δεν υπάρχουν χώροι για να τοποθετηθούν όλα. Άλλωστε όσο πιο λίγα τα μελισσοσμήνη σε μια περιοχή, τόσο περισσότερες και οι διαθέσιμες τροφές, πράγμα που σημαίνει ότι καλό είναι να δημιουργούνται μικρές ομάδες μελισσιών και να μεταφέρονται σε διαφορετικές περιοχές.

Έτσι αφού μεταφέραμε την πρώτη ομάδα στην λίμνη Πουρναρίου στην Άρτα, αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε την Πίνδο νοτιότερα, προς την Αιτωλοακαρνανία. Η χλωρίδα ελάχιστα αλλάζει, τουλάχιστον από τα σύνορα του νομού Ιωαννίνων και Άρτας μέχρι τη λίμνη Τριχωνίδα. Από τους πρόποδες και μέχρι ύψους 500-600 μέτρων συναντά κανείς ρείκια, κουμαριές, ακονιζιές, κισσούς και αρκουδόβατους.

Προσωπικά θεωρώ ότι όλο αυτό το κομμάτι της Πίνδου είναι καλό για να φιλοξενήσει μελίσσια το φθινόπωρο καθώς όλα τα παραπάνω φυτά θα τα βοηθήσουν να ανανεώσουν τους πληθυσμούς και να ξεχειμωνιάσουν με νέες και πιο ανθεκτικές μέλισσες. Οπότε αυτό που έψαχνα ήταν να βρω ένα ηλιόλουστο μέρος και σε όσο γίνεται χαμηλότερο υψόμετρο. Και πράγματι η συγκεκριμένη περιοχή ήταν αυτό ακριβώς.

Το μελισσοκομείο στήθηκε σε ένα απάνεμο ξέφωτο ανάμεσα σε δύο κατάφυτες πλαγιές, σε πολύ χαμηλό υψόμετρο, ώστε να παραμένουν οι κυψέλες όσο το δυνατόν πιο ζεστές, τις κρύες νύχτες του φθινοπώρου. Επίσης οι μέλισσες θα δούλευαν ανεβαίνοντας άδειες και άρα ελαφρύτερες και θα κατέβαιναν γεμάτες. Νερό υπήρχε από το κοντινό ποτάμι και έτσι δεν χρειαζόταν και κάποιου είδους ποτίστρα.

Ο μόνος φόβος που είχα ήταν να μην φουσκώσει το ποτάμι, αλλά ο καιρός τους δύο πρώτους μήνες του φθινοπώρου ήταν τόσο άνομβρος που τα ρείκια ξεράθηκαν. Ουσιαστικά τα μελίσσια όλη αυτή την περίοδο έβρισκαν μόνο γύρη από την άφθονη στην περιοχή ακονιζιά. Χωρίς νέκταρ, δεν ανέπτυξαν πολλούς γόνους και έτσι ελπίζουμε πλέον οι βροχές του τελευταίου δεκαημέρου του Οκτώβρη να βοηθήσουν την κουμαριά, να δώσει στα μελίσσια την απαραίτητη τροφή για να βγάλουν το χειμώνα.

Ο κισσός κι αυτός ξεκίνησε σχεδόν με ένα μήνα καθυστέρηση με αποτέλεσμα να έχουμε ένα “περίεργο” φθινόπωρο, που δεν μας επιτρέπει να κάνουμε προβλέψεις, όχι μόνο για το τι είδους χειμώνα θα έχουμε, αλλά ούτε για το πως θα εξελιχθεί ο Νοέμβριος. Ελπίζουμε να υπάρξουν οι απαραίτητες βροχές ώστε να δώσουν χυμούς όσα λουλούδια έχουν απομείνει πλέον και κυρίως η κουμαριά, την οποία και πολύς κόσμος περιμένει.

Πίσω στο βουνό!

Αφού τρυγήσαμε το μέλι της βελανιδιάς στα Όρη του Βάλτου στην νότια Πίνδο τον Αύγουστο, μεταφέραμε τα μελίσσια μας στον κάμπο της Άρτας, ώστε να ξεκουραστούν και να βρουν τις απαραίτητες γυρούλες, που θα τα βοηθούσαν να ανανεωθούν για το φθινόπωρο.

Το φθινοπωρινό μελισσοκομείο στις πλαγιές του Κορφοβουνίου Άρτας, πάνω απ’ την λίμνη του Πουρναρίου.

Για τους περισσότερους μελισσοκόμους της Ηπείρου, ο Αύγουστος είναι μήνας ξεκούρασης. Πέρα απ’ αυτούς που θα επιχειρήσουν να μετακινηθούν στα πεύκα, οι υπόλοιποι δεν έχουν κάποια μεγάλη ανθοφορία να κυνηγήσουν και έτσι αρκούνται στο να προετοιμάσουν τα μελίσσια τους για το φθινόπωρο. Για εμάς όμως ήταν ένας δύσκολος μήνας. Κι αυτό γιατί τα μελίσσια τα οποία αγοράσαμε τον Φλεβάρη ήταν πολύ ταλαιπωρημένα και με μεγάλης ηλικίας βασίλισσες, ενώ και τα δικά μας ήταν καιρός πια να ανανεωθούν.

Η λίμνη Πουρναρίου το φθινόπωρο.

Έτσι αποφασίσαμε να αλλάξουμε όλες τις βασίλισσες μέσα στο καλοκαίρι, με στόχο να μπουν τα μελίσσια με νέες, δυνατές που θα κατάφερναν να ανανεώσουν καλύτερα τους πληθυσμούς και κατά συνέπεια να ξεχειμωνιάσουν χωρίς προβλήματα. Τα πράγματα πήγαν εξαιρετικά καλά και μέχρι το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη σχεδόν όλα τα μελίσσια είχαν καταφέρει να έχουν νέες, γονιμοποιημένες βασίλισσες.

Ο μελισσόκηπος στο βουνό.

Ενώ όμως είχαμε φτάσει στα τέλη του Σεπτέμβρη, ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι. Ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες δημιουργούσαν αμφιβολίες για το κατά πόσον τα φυτά στο βουνό θα μπορούσαν να αποδώσουν και πράγματι σε μια διερευνητική βόλτα η κατάσταση ήταν απελπιστική. Το ρείκι σχεδόν ξερό, ο κισσός είχε ξεγελαστεί και δεν είχε ανοίξει ακόμη, ο αρκουδόβατος με κίτρινα μαραμένα φύλλα και μόνο η ακονιζιά έδειχνε σημάδια ζωής…

Φθινοπωρινή ερείκη (σουσούρα) σε τραγική κατάσταση λόγω της ξηρασίας.

Έχοντας κόψει πολλές παραφυάδες για να αυξήσουμε τον αριθμό των μελισσοσμηνών, ουσιαστικά είχαμε αποδυναμώσει τους πληθυσμούς και αν συνυπολογίσει κανείς σε αυτό και το κενό που υπήρξε στους γόνους λόγω της αλλαγής των βασιλισσών, εγείρονταν ερωτήματα για το αν θα καταφέρναμε να βγάλουμε το χειμώνα. Τελικά τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη ξεκινήσαμε να φορτώνουμε μελίσσια για τις βουνοπλαγιές της Πίνδου.

Στο βάθος η λίμνη του Πουρναρίου, όπως φαίνεται απ’ το μελισσοκομείο.

Τα πρώτα μελίσσια μεταφέρθηκαν στις πλαγιές πάνω απ’ τη λίμνη Πουρναρίου, σε σχετικά χαμηλό υψόμετρο 360-380 μέτρων, ώστε να μην έχει πολύ κρύο. Τα φυτά, εκτός της ακονιζιάς, δεν είχαν ανοίξει ακόμα, κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή. Με τον αριθμό των μελισσιών να έχει αυξηθεί πολύ και τις περιοχές στο βουνό όπου μπορούν να στηθούν μελισσοκομεία λίγες, έπρεπε να βρεθεί και δεύτερη τοποθεσία. Το γεγονός αυτό το είδα περισσότερο ως ευκαιρία να δοκιμάσω και άλλες περιοχές για το φθινόπωρο πέρα από τους πρόποδες των Τζουμέρκων.

Ο Άραχθος κάπου ανάμεσα στον κάμπο της Άρτας και τον ορεινό όγκο των Τζουμέρκων.

Έτσι μεταφέραμε αρκετά μελίσσια νοτιότερα στα σύνορα των νομών Άρτας και Αιτωλοακαρνανίας στις εκβολές του ποταμού Βωβού. Εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα απάνεμο μελισσοκομείο σε πολύ χαμηλό υψόμετρο (120-130 μέτρα) δίνοντας την ευκαιρία στα μελίσσια να παραμείνουν ζεστά μέχρι αργά το φθινόπωρο, έχοντας παράλληλα πρόσβαση στα ίδια φυτά με το άλλο μελισσοκομείο στη λίμνη. Τα μελίσσια είναι ισοδύναμα και έτσι κατά το τέλος Νοέμβρη θα έχουμε μια εικόνα για το πια περιοχή απέδωσε καλύτερα.

Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε τις αναμενόμενες βροχές και λίγο πολύ τα φυτά παραμένουν στην ίδια κατάσταση. Σε ενδεικτικές επιθεωρήσεις παρατηρήσαμε ότι τα μελίσσια βρίσκουν μεν αρκετή γύρη από την ακονιζιά, όμως το κρύο της τελευταίας εβδομάδας δεν τα αφήνει να αναπτυχθούν όπως θα θέλαμε. Θα δείξει. Έχουμε 50 μέρες ακόμα να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό το ξηρό φθινόπωρο.

Τρύγος στη βελανιδιά!

Κατά τα τέλη του Ιούνη, με τα μελίσσια στα έλατα να μην καταφέρνουν και πολλά λόγω του άστατου για την εποχή καιρού και των βροχών, αποφασίσαμε να μετακινηθούμε νοτιότερα στην Πίνδο για τη μελιτοφορία της βελανιδιάς. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε προετοιμαστεί γι αυτή την μελιτοφορία και έτσι είχαμε κάποιες αμφιβολίες για το κατά πόσον οι μέλισσες θα άντεχαν σε τέτοιος εξοντωτικούς και για τόσο διάστημα χωρίς γύρη.

Χρειαστήκαμε συνολικά δύο ολόκληρες νύχτες για να μεταφέρουμε τα μελίσσια από την ορεινή Άρτα και τα Τζουμέρκα στα Όρη του Βάλτου στην Αιτωλοακαρνανία. Εκεί στα αχανή βελανιδοδάση στήσαμε το μελισσοκομείο μας. Και ενώ όλα ξεκίνησαν ιδανικά με τις μελιτώδεις εκκρίσεις των φύλλων, άλλωστε οι βροχές που είχαν προηγηθεί ήταν δώρο για τις βελανιδιές, ο καύσωνας του Ιουλίου το στέγνωσε με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά το εισερχόμενο μέλι.

Τότε όμως και πάλι κάποιες βροχούλες βοήθησαν να αρχίσουν και πάλι οι μελιτοεκκρίσεις αυτή τη φορά από το βελανίδι και έτσι καταφέραμε να τρυγήσουμε. Το μέλι που παράγεται από τη βελανιδιά είναι σκούρο σκοτεινό, σχεδόν μαύρο και αρκετά παχύρρευστο ενώ έχει απαλή και διακριτική γεύση. Θεωρείται από τα θρεπτικότερα μέλια, μάλιστα το ΑΠΘ το έχει κατατάξει ως το ισχυρότερο μέλι σε αντιοξειδωτική δράση ανάμεσα σε 48 ποικιλίες παγκοσμίως. Είναι πολύ πλούσιο σε ιχνοστοιχεία, περιέχει σε μεγάλες ποσότητες κάλλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο και νάτριο ενώ τα ένζυμα που περιέχει, ενισχύουν το μεταβολισμό και τις λειτουργίες των ζωτικών οργάνων.

Μπορείτε να το προμηθευτείτε απευθείας από εμάς, εδώ.

Στις βελανιδιές του ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας

Έπειτα από την αποτυχία στον έλατο έπρεπε να μετακινηθούμε άμεσα σε χαμηλότερο υψόμετρο και τις βελανιδιές, ώστε να καταφέρουμε επιτέλους έναν καλό τρύγο. Τα μελίσσια δεν είχαν προετοιμαστεί για τη μελιτοφορία της βελανιδιάς και μάλιστα μετά από έναν περίπου μήνα στα έλατα, με λιγοστές γύρες και αρκετό κρύο, δημιουργούσαν αμφιβολίες για το κατά πόσον θα μπορούσαν να αντέξουν σε ένα δάσος όπου η έλλειψη γύρης θα ήταν εξίσου εμφανής.

Κάναμε συνολικά δύο δύσκολα ολονύχτια δρομολόγια από την ορεινή Άρτα και τα Τζουμέρκα στα Όρη του Βάλτου στην Αιτωλοακαρνανία και το βελανιδόδασος στα Ρέθα. Η βελανιδιά είχε ήδη αρχίσει να δίνει μελίτωμα από τα φύλλα όταν φτάσαμε, τις τελευταίες μέρες του Ιούνη. Λίγες μέρες αργότερα όμως, η φύση άρχισε και πάλι να παίζει μαζί μας. Ενώ επί έναν μήνα στα έλατα έβρεχε συνεχώς, μην επιτρέποντας στις μέλισσες να συλλέξουν, μόλις πατήσαμε το πόδι μας στη βελανιδιά έπιασε ένας απ’ τους μεγαλύτερους καύσωνες των τελευταίων ετών…

Και ενώ ο βροχερός καιρός του Ιουνίου μπορεί να μην άφησε το έλατο να δουλέψει, έφτιαχνε ένα ιδανικό σκηνικό για τη μελιτοφορία της βελανιδιάς που ακολουθούσε. Τα δέντρα γεμάτα χυμούς ξεκίνησαν να «στάζουν», όμως ο καύσωνας που ακολούθησε στέγνωσε το μελίτωμα, με αποτέλεσμα το μέλι που εισέρχονταν στην κυψέλη να μειώνεται καθημερινά.

Η βελανιδιά όμως θέλει υπομονή, γιατί μια βροχή μπορεί να αλλάξει άρδην την κατάσταση και να αρχίσει και πάλι να δίνει άφθονο μελίτωμα. Επίσης προς το τέλος του Ιουλίου ξεκινάει το δεύτερο «βάρεμα» καθώς αρχίζουν οι μελιτοεκκρίσεις από το βελανίδι. Το μέλι που προκύπτει τότε είναι πιο σκούρο και αρκετά παχύρρευστο. Ελπίζουμε τα μελίσσια να αντέξουν και να καταφέρουν να μας δώσουν έναν καλό τρύγο.

«Αχ και που θα ξημερώσουν αύριο…»

Σαν χθες το θυμάμαι που σήκωνα το τηλέφωνο και παρήγγειλα τις πρώτες μας 5 κυψέλες. Επίσης θυμάμαι χαρακτηριστικά πόση προετοιμασία είχαμε κάνει στο κτήμα για αυτά τα 5 μελισσάκια. Λίγο καιρό μετά, αφού είχαμε αρχίσει να συνηθίζουμε τις επιθεωρήσεις και να είμαστε πιο άνετοι στους χειρισμούς, ξεκίνησαν δειλά δειλά και τα όνειρα για το μεγάλο μελισσοκομικό αγρόκτημα. Φάνταζε τόσο μακρινό τότε.

pap5Το μελισσοκομείο του Μπάμπη, με φόντο τη λίμνη των Κρεμαστών και την γέφυρα της Επισκοπής.

Αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα, ήταν αρκετά για να κατασταλάξω προσωπικά στο τι ακριβώς θέλω και σκοπεύω να κάνω από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να εγκαταλείψω τη ζωή μου στην πόλη. Είχε έρθει πια η ώρα να γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα προς τη μελισσοκομία μεγάλης κλίμακας. Για να καταστεί όμως αυτό δυνατό, έπρεπε να γίνει μια γενναία αύξηση της δυναμικότητας του μελισσοκομείου. Όμως το επάγγελμα αυτό, από ένα επίπεδο και μετά γίνεται πολύ ακριβό σπορ και μέσα στην οικονομική κρίση της εποχής είσαι υποχρεωμένος να σχεδιάσεις ένα πλάνο που ουσιαστικά δεν έχει περιθώρια αποτυχίας…

pap1Στον δρόμο για τη λίμνη των Κρεμαστών.

Ήταν περασμένες δέκα όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και ένας άνδρας με ταλαιπωρημένη φωνή με ρώτησε αν ψάχνω να αγοράσω μελίσσια. «Τα παρατάω» μου είπε «φεύγω για Αμερική». Ο αρχικός ενθουσιασμός ξεθώριασε γρήγορα από περίεργα συναισθήματα. Σε μια χώρα βυθισμένη στο χρέος και με ένα μέλλον σκοτεινό και δυσοίωνο, αποφασίζουμε να πάρουμε τη σκυτάλη από κάποιον που απέτυχε και τα παρατά έχοντας μάλιστα την διπλή εμπειρία από εμάς. Μήπως είμαστε τρελοί; Δεν ξέρω. Φύσιν απαισιόδοξος, νοιώθω μια αδιανόητη σιγουριά της οποίας την προέλευση δε μπορώ να προσδιορίσω.

pap2Το τοπίο στα σύνορα Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας είναι μοναδικό.

Το ασημί Seat του Νίκου κατάπινε τα χιλιόμετρα στην Ιονία Οδό καθώς κατευθυνόμασταν νότια για τη λίμνη των Κρεμαστών. Γρήγορα όμως επανήλθαμε στην πραγματικότητα μπαίνοντας στο απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο της ξεχασμένης δυτικής Ελλάδας, που στέκει ακόμα από την δεκαετία του 1960. Από τον Άγιο Βλάση στο Χούνη και να τα πρώτα έλατα· και αμέσως μετά ένα απίστευτο τοπίο με τη λίμνη στο βάθος. Ένας κόσμος ανέγγιχτος, παρθένος, που όμως κατά ένα περίεργο τρόπο αποπνέει απογοήτευση και εγκατάλειψη.

pap3Μελισσοκομικό τρέιλερ με κυψέλες.

Ο Μπάμπης μου είπε ότι θα μας περιμένει με ένα μαύρο αγροτικό στην άκρη του δρόμου που οδηγεί στην γέφυρα της επισκοπής. Δεν ήταν δύσκολο να τον βρούμε, τα αυτοκίνητα που διασχίζουν το δρόμο στην περιοχή είναι ελάχιστα. Το ίδιο και οι κάτοικοι. Το μελισσοκομείο του ήταν απ’ τα πιο γραφικά που έχω δει ποτέ. Ίσως περισσότερο κι από αυτό που είχαμε στήσει στη λίμνη του Πουρναρίου. Ανοιξιάτικα ρείκια με μπουμπούκια έτοιμα να ανοίξουν, πεύκα και έλατα πιο ψηλά, αλλά και στο φόντο πάντα η λίμνη, πανταχού παρόν. Πόσο άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων αλλά και την φύση του τοπίου αυτή η λίμνη;

pap9Επιθεωρώντας τα μελίσσια.

«Πήρα μερικά κοφίνια, τα έσκισα και μετάγγισα τα σμήνη σε κυψέλες. Σιγά σιγά τις αύξανα μέχρι που έφτασα εδώ» μου είπε. «Κάποιες κυψέλες είναι 30 χρονών!» Και όμως ακόμα άντεχαν. Στην περιοχή αυτή αλλά και στην απέναντι όχθη, που ανήκει στην Ευρυτανία μέχρι το Καρπενήσι, βγαίνει ένα εξαιρετικό μέλι ελάτης. Όλοι οι μελισσοκόμοι της περιοχής ζούσαν απ’ αυτό το μέλι καθώς οι μετακινήσεις από εδώ είναι δύσκολες λόγω του κακοσυντηρημένου οδικού δικτύου. Όμως τα 2-3 τελευταία χρόνια ο έλατος δεν πάει καλά και σε συνδυασμό με την κρίση και τις αλλαγές στην φορολόγηση των αγροτών, οι περισσότεροι γονάτισαν.

pap7Ένα εγκαταλελειμμένο βενζινάδικο στο χωριό Ορφανό πάνω απ’ το φράγμα των Κρεμαστών.

Στον γυρισμό αποφασίσαμε να πάμε απ’ το φράγμα. Όταν περάσαμε απ’ το Ορφανό, τον εγκαταλελειμμένο οικισμό της ΔΕΗ, αυτή η αίσθηση απογοήτευσης που μου είχε δημιουργήσει η περιοχή κορυφώθηκε μέσα μου. Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ αυτήν την αίσθηση. Να φωνάζει η ίδια η φύση. Για αρκετά χιλιόμετρα δεν υπήρχε ψυχή, ενώ δεν συναντήσαμε κανένα αυτοκίνητο. Η εικόνα της έρημης παιδικής χαράς, των άδειων σπιτιών αλλά και του βενζινάδικου με την τιμή ακόμα σε δραχμές, έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου. «Κανείς δεν μένει πια εδώ» μας είπε ο φύλακας στην είσοδο του χωριού «οι τελευταίοι έφυγαν πριν 10-15 χρόνια».

pap11Το μελισσοκομείο στη λίμνη των Κρεμαστών.

Όλο αυτό το σκηνικό εγκατάλειψης και παρακμής απ’ τη μία, αλλά και το γεγονός ότι ακριβώς γι αυτό το λόγο το τοπίο παρέμεινε παρθένο, μου δημιούργησε την επιθυμία να αναζητήσω πληροφορίες στο διαδίκτυο για την ιστορία του τόπου. Έμαθα για το φράγμα, που δημιούργησε τη λίμνη και έδωσε ηλεκτρικό ρεύμα σε όλη την Ελλάδα, εκσυγχρονίζοντας την, αλλά παράλληλα κατέστρεψε ολόκληρα χωριά, ξεριζώνοντας ανθρώπους, αναγκάζοντάς τους να μεταναστεύσουν στις κοντινές πόλεις. Ένα έργο που άλλαξε για πάντα τη μοίρα αυτού του τόπου και των κατοίκων του. Σήμερα πια έχουν απομείνει ελάχιστοι και είναι ξεχασμένοι απ’ όλους.

Είχαμε κάποιες αμφιβολίες για το κατά πόσον το 23 χρονών πια Mercedes θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα φορτωμένο στις ανηφόρες, αλλά δεν είχαμε και άλλη επιλογή. Σε ένα φορτηγό δεν χωρούσαν όλες οι κυψέλες και θέλαμε απεγνωσμένα να αποφύγουμε την διπλή διαδρομή. Υπήρχαν σημεία στο δρόμο όπου κατολισθήσεις μεγάλων πέτρινων βράχων είχαν κλείσει τουλάχιστον το μισό οδόστρωμα και κανείς δεν φαινόταν να νοιάζεται. Ίσως βγαίνουν μόνο μια φορά στο τέλος του χειμώνα και τα μαζεύουν. Ελπίζω…

pap10Τα φορτηγά λίγο πριν τη μεταφορά των μελισσιών.

Ήταν φανερό ότι ο Μπάμπης δεν ήθελε να φύγει μετανάστης για την Αμερική, αλλά το είχε πάρει απόφαση πως δεν είχε άλλη εναλλακτική. 50 χρόνια μετά οι κάτοικοι αυτής της περιοχής συνεχίζουν να ξεριζώνονται βίαια. Αυτές οι σκέψεις μου δημιουργούσαν μια μελαγχολία που με έκανε να ξεχάσω το γεγονός ότι ήμασταν εκεί για να πάρουμε μελίσσια, αρκετά ώστε να μας δώσουν παραγωγές που όταν ξεκινούσα μου φαίνονταν άπιαστες.

pap4Η θέα απ’ το μελισσοκομείο ήταν εντυπωσιακή.

Αφού επιθεωρήσαμε τα μελίσσια, κάτσαμε μέχρι να σουρουπώσει ώστε να επιστρέψουν στις κυψέλες τους και οι τελευταίες συλλέκτριες μέλισσες. Ήταν 15 με 20 μέρες πίσω απ’ τα μελίσσια του κάμπου, αλλά αυτό ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Ήταν σκεπασμένα με χιόνι μέχρι και πριν από τρεις εβδομάδες. Και κάπου εκεί καθώς συζητούσαμε διάφορα, άκουσα τον Μπάμπη να λέει «αχ και που θα ξημερώσουν αύριο…»

Αυτή η φράση θα με στοιχειώνει πάντα. Ο πόνος του ενός γίνεται η χαρά του άλλου, γεγονός που δεν σ’ αφήνει να χαρείς όσο θα ήθελες, δημιουργώντας σου ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Η Δυτική Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μια βασανισμένη περιοχή. Η πιο φτωχή της Ευρώπης και αυτή με τους περισσότερους μετανάστες στο εξωτερικό σε αναλογία πληθυσμού. Για μένα που ζω εδώ, αλλά δεν κατάγομαι από εδώ, είναι περίεργη αίσθηση.

pap8Απ’ τις αετοκορφές στα χειμαδιά, αναζητώντας την Άνοιξη.

Μετά το χωμάτινο φράγμα των Κρεμαστών, στην ανηφόρα μέχρι την Αλευράδα, το φορτηγό έφτασε στα όρια του. Αυτά τα 10 χιλιόμετρα τα κάναμε σε 1 ώρα και κάτι. Δεν συναντήσαμε ψυχή. Το ταξίδι της επιστροφής διήρκεσε συνολικά 4,30 ώρες. Μαλεσιάδα, Βαρετάδα, Αμφιλοχία, στάση στο Λουτρό για φαγητό, Ανοιξιάτικο και ευθεία για τον κάμπο της Άρτας. Αφού τοποθετήσαμε τα μελίσσια, αποφασίσαμε να μην τα ενοχλήσουμε για λίγες μέρες μέχρι να συνηθίσουν το νέο τους περιβάλλον. Οι μέλισσες στρεσάρονται πολύ εύκολα.

Υποσχέθηκα στον Μπάμπη ότι θα του τα προσέχω.

Στράτος Σαραντουλάκης

Μέλι βελανιδιάς το ισχυρότερο αντιοξειδωτικό

Μια ανοιξιάτικη μέρα ανθοφορίας η μέλισσα μπορεί να επισκεφθεί 3.500 λουλούδια. Από τις 30-40 χιλιάδες μέλισσες μιας κυψέλης το 1/3 είναι οι συλλέκτριες, άρα καθημερινά από μία κυψέλη γονιμοποιούνται περίπου 3,5 εκατ. λουλούδια.

velanidiaΟρεινό Μέλι Βελανιδιάς από την ορεινή Πίνδο.

Το μέλι αλλά και γενικά τα προϊόντα της μέλισσας εκτός από εξαιρετική γευστικά τροφή αποτελούν φάρμακο από την αρχαιότητα για μια σειρά παθήσεις λόγω των ιδιοτήτων που συγκεντρώνουν. Η Χρυσούλα Τανανάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια κι επικεφαλής του Εργαστηρίου Μελισσοκομίας και Σηροτροφίας στο Τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης του Τμήματος Γεωπονίας του ΑΠΘ μίλησε στο το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επαγγελματικής Μελισσοκομίας που έγινε στην Αλεξανδρούπολη για την αντιοξειδωτική δράση του μελιού ενάντια στις ελεύθερες ρίζες οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν εκφυλισμό του κυττάρου και να δημιουργήσουν καρκινικούς όγκους.

velanidia2Το μελισσοκομείο μας στην ορεινή Πίνδο κατά την καλοκαιρινή περίοδο όπου συλλέγουμε το μέλι Βελανιδιάς.

Ως ισχυρό διατροφικό αντιοξειδωτικό, το μέλι μπορεί να προλάβει ασθένειες. Η αντιβακτηριδιακή δράση του οφείλεται στο υπεροξείδιο του υδρογόνου που δημιουργείται από τη διάσπαση γλυκόζης που περιέχει. Στο εργαστήριο του ΑΠΘ επέλεξαν, όπως εξήγησε, 48 δείγματα από πεύκο, βελανιδιά, ερείκι, καστανιά, manuka, το οποίο μάλιστα κατέκτησε την παγκόσμια αγορά διαφημιζόμενο για τη βιολογική του δράση. Στην εξέταση της αντιοξειδωτικής τους δράσης αναδείχθηκε ως ισχυρότερο το σκουρόχρωμο μέλι βελανιδιάς, ενώ ακολουθούν το έλατο, το ερείκι, η καστανιά και το πεύκο.

velanidia3Το μελισσοκομείο μας στην ορεινή Πίνδο κατά την καλοκαιρινή περίοδο όπου συλλέγουμε το μέλι Βελανιδιάς.

Εντοπίστηκε επίσης ότι τα «φημισμένα» λόγω αρώματος μέλια από πορτοκάλι και θυμάρι είναι χαμηλά σε αντιοξειδωτική δράση. Η δε πρόπολη, σύμφωνα με την κ. Τανανάκη, διαθέτει αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή κι αντιφλεγμονώδη δράση, συμβάλλει στη μείωση της πίεσης, στην αντιμετώπιση του έλκους στομάχου.

πηγή: ypaithros.gr, της Μαρίας Αμπατζή

Πως η Κίνα υποβάθμισε το μέλι παγκοσμίως

Η Κίνα είναι ο No1 παραγωγός μελιού στον κόσμο. Το μισό μέλι που παράγεται παγκοσμίως είναι κινέζικο. Λόγω της πολύ χαμηλής τιμής του, οι ΗΠΑ επέβαλαν το 2001, δασμούς στις εισαγωγές κινεζικού μελιού ώστε να παραμείνει το δικό τους μέλι ανταγωνιστικό. Τότε όμως οι Κινέζοι τελειοποίησαν μια τεχνική υπερ-φιλτραρίσματος του μελιού που σκοπό είχε την αφαίρεση των γυρεόκοκκων ώστε να μην είναι δυνατή η γεωγραφική αλλά και βοτανική προέλευση του μελιού, με κανέναν τρόπο και στη συνέχεια ξεκίνησαν να το διακινούν μέσω άλλων χωρών (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα) ώστε να αποφύγουν τους δασμούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί το μέλι παγκοσμίως!

chinese-honey

Σήμερα, περισσότερα απ’ τα τρία τέταρτα του μελιού που πωλούνται στις ΗΠΑ δεν είναι ακριβώς αυτό που παράγουν οι μέλισσες, σύμφωνα με τον FSN (Food Safety News). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είχε αφαιρεθεί η γύρη με ειδικό φιλτράρισμα, ενώ το προϊόν συνέχιζε να πουλιέται με την ένδειξη “ΜΕΛΙ” στην ετικέτα του.

Η κατάργηση αυτών των μικροσκοπικών σωματιδίων (γυρεόκοκκων) που βρίσκονται στα άνθη και περνούν στο νέκταρ, καθώς οι μέλισσες το μετατρέπουν σε μέλι, έρχεται σε αντίθεση με τα πρότυπα ποιότητας που έχουν θέσει οι περισσότεροι οργανισμοί τροφίμων στον κόσμο. Και ο FSN και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποδέχονται ότι χωρίς την γύρη δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προσδιοριστεί η προέλευση του μελιού και κατά συνέπεια αν προέρχεται από νόμιμες και ασφαλείς πηγές.

Στις ΗΠΑ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων αναφέρει ότι κάθε μέλι που έχει φιλτραριστεί με αυτόν τον τρόπο και δεν περιέχει ίχνος γύρης, δεν μπορεί να θεωρείται μέλι. Ωστόσο όμως η ίδια δεν ελέγχει το μέλι που διακινείται στην χώρα.

pollen-nopollenΑριστερά “αγνό” μέλι όπως φαίνεται στο μικροσκόπιο. Δεξιά μέλι που του αφαιρέθηκε η γύρη ώστε να είναι αδύνατος ο εντοπισμός της γεωγραφικής προέλευσης.

Αυτή η διαδικασία φιλτραρίσματος είναι μια διαδικασία υψηλής τεχνολογίας όπου το μέλι θερμαίνεται και στη συνέχεια του ασκείται μεγάλη πίεση ώστε να περάσει από τις εξαιρετικά μικρές οπές των ειδικών αυτών φίλτρων που του αφαιρούν τους γυρεόκοκκους. Αυτό το φίλτρο δεν έχει καμία σχέση με το φίλτρο που χρησιμοποιεί ο μελισσοκόμος. Τα κοινά φίλτρα που χρησιμοποιούνται για να αφαιρέσουν κεριά, νεκρές μέλισσες κτλ έχουν οπές μεγέθους 400 – 600 μικρόν. Οι γυρεόκκοκοι έχουν μέγεθος από 10 έως 100 μικρόν. Η γύρη πέρα απ’ την θρεπτική αξία που προσθέτει στο μέλι είναι και ο μόνος τρόπος να καθοριστεί και η γεωγραφική αλλά και η βοτανική του προέλευση. Πρόκειται για μια τεχνική που τελειοποιήθηκε από τους Κινέζους, οι οποίοι στη συνέχεια εξάγουν παρανόμως τόνους μελιού.

Ο FSN πήρε ξανά δείγματα από διάφορα καταστήματα των ΗΠΑ, αφού σε προηγούμενη έρευνα είχε βρει μέλι το οποίο είχε απαγορευτεί στην Ευρώπη ως μη ασφαλές, λόγω της παρουσίας αντιβιοτικών, βαρέων μετάλλων αλλά και έλλειψης γύρης. Συνολικά, αυτή τη φορά, εξέτασε 60 δείγματα από 10 περιφέρειες της Κολούμπια. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Vaughn Bryant κορυφαίο μελλισοπαλυνολόγο, ειδικευμένο στον εντοπισμό γύρης στο μέλι, διευθυντή του Παλυνολογικού Ερευνητικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου του Τέξας. 

kfcΣάλτσα μελιού απ’ τα KFC η οποία περιέχει μόλις 7% αληθινό μέλι, ενώ τελικά όπως φαίνεται απ’ τα συστατικά της περιέχει σιρόπι καλαμποκιού. Ο ορισμός της παραπλάνησης του καταναλωτή.

Διαπιστώθηκαν αναλυτικά τα εξής:

Στο 76% των δειγμάτων που πωλούνταν σε παντοπωλεία έχει αφαιρεθεί η γύρη. Τα καταστήματα τα οποία ελέγχθηκαν ήταν τα TOP Food, Giant Eagle, Safeway, QFC, Kroger, Metro Market, Harris Teeter, A&P, Stop & Shop και King Soopers.

Στο 100% των δειγμάτων που πωλούνταν σε καταστήματα υγιεινής διατροφής έχει αφαιρεθεί η γύρη. Τα καταστήματα που ελέγχθηκαν ήταν τα Walgreens, Rite-Aid και CVS Pharmacy.

Στο 77% των δειγμάτων που πωλούνταν από πολυκαταστήματα έχει αφαιρεθεί η γύρη. Αυτά ήταν τα Costco, Sam’s Club, Walmart, Target και H-E-B.

Στο 100% των δειγμάτων που πωλούνταν σε μικρές ατομικές μερίδες έχει αφαιρεθεί η γύρη. Αυτά διατίθονταν στα καταστήματα Smucker, McDonald’s και KFC.

Αντίθετα σε όλα τα δείγματα που προέρχονταν από λαϊκές αγορές απ’ ευθείας από πιστοποιημένους μελισσοκόμους και καταστήματα όπως τα PCC and Trader Joe’s βρέθηκε ότι δεν είχαν υποστεί φιλτράρισμα.

mcdonaldsΑτομικές μερίδες αγνού μελιού όπως αναγράφεται στις ετικέτες των McDonald’s. Σε έλεγχο που τους έγινε δεν περιείχαν ίχνος γύρης ώστε να μην προκύπτει η χώρα προέλευσης.

Σε δείγματα που προέρχονταν από καταστήματα βιολογικών τροφίμων, τα 5 από τα 7 που ελέγχθηκαν (71%) περιείχαν γύρη κανονικά. Όλα τα δείγματα βιολογικών μελιών προέρχονταν από την Βραζιλία και το ανέγραφαν όπως πρέπει στην ετικέτα τους.

Σύμφωνα με ομοσπονδιακή έρευνα υπό την εποπτεία του USDA τουλάχιστον το 60% του ξένου μελιού που εισάγεται στις ΗΠΑ προορίζεται για τη βιομηχανία τροφίμων, ώστε να χρησιμοποιηθεί σε τρόφιμα που θα προκύψουν έπειτα από ψήσιμο όπως είναι διάφορες σάλτσες και άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα. Μερικοί συσκευαστές μελιού στις ΗΠΑ δεν θέλουν να μιλήσουν για το πώς επεξεργάζονται τα εμπορεύματά τους.

Ένας που το έκανε ήταν ο Bob Olney από την Honey Tree Inc. στο Μίσιγκαν ο οποίος πωλεί το μέλι σε ειδική συσκευασία με το Γουίνι το Αρκουδάκι στην αλυσίδα καταστημάτων Walmart. Στις αναλύσεις που του έγιναν βρέθηκε ότι η γύρη είχε αφαιρεθεί από το Γουίνι του… Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι το μέλι του ήρθε από προμηθευτές του στη Μοντάνα, τη Βόρεια Ντακότα και την Αλμπέρτα. Δήλωσε ότι «Το μέλι φιλτράρεται για να αποκτήσει μια κρυστάλλινη υφή την οποία προτιμούν οι αγοραστές στη Βόρεια Αμερική.»

winnie-honeyΟ Γουίνι της Honey Tree Inc που ελέγχθηκε και βρέθηκε χωρίς γύρη και δεξιά της ίδιας εταιρίας σιρόπι με άρωμα μέλι.

Οι συσκευαστές της εταιρίας Silverbow Honey πρόσθεσαν επίσης ότι «Τα παντοπωλεία θέλουν το μέλι τους να παραμένει για μεγαλύτερο διάστημα σε ρευστή μορφή και να μην κρυσταλλώνει γιατί είναι αντιεμπορικό.»

Ο Ernie Groeb πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Groeb Farms Inc. η οποία αυτοαποκαλείται ως η μεγαλύτερη εταιρία τυποποίησης και συσκευασίας μελιού παγκοσμίως, αναφέρει ότι δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη απαίτηση για την περιεκτικότητα σε γύρη, του μελιού που αγοράζουν. Ο Groeb διαθέτει το μέλι στη λιανική αγορά με την επωνυμία Miller’s και ισχυρίζεται ότι είναι 100% αγνό μέλι, εμπιστεύεται τους προμηθευτές του, οι οποίοι το χαρακτηρίζουν ως ακατέργαστο και ότι απλώς η εταιρία του δεν απαιτεί από αυτούς να περιέχει ή όχι γύρη.

Γιατί όμως να αφαιρέσει κάποιος τη γύρη;
Η γύρη συχνά αφαιρείται γιατί συμβάλει στην ταχύτερη κρυστάλλωση του μελιού και γιατί χωρίς αυτήν το μέλι αποκτά μια πιο “κρυστάλλινη” και διαυγή εμφάνιση, που το καθιστά πιο εμπορικό. Και ενώ και σε αυτές τις περιπτώσεις η ποιότητα του μελιού υποβαθμίζεται, σε καμία δεν αφαιρείται εντελώς. Ο μόνος λόγος ο οποίος δικαιολογεί την ολική απουσία γύρης στο μέλι είναι η απόκρυψη της προέλευσης. Ο Mark Jensen, πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Παραγωγών Μελιού, δήλωσε ότι «Δεν γνωρίζω κανέναν παραγωγό μελιού που κάνει κάτι τέτοιο. Η ολική απομάκρυνση της γύρης μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ειδικά φίλτρα και είναι μια αρκετά κοστοβόρα διαδικασία η οποία υποβαθμίζει και την ποιότητα του μελιού. Για ποιο λόγο να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο; Κατά την άποψή μου υπάρχει λόγος να γίνει κάτι τέτοιο μόνο σε μέλια που εισέρχονται στην χώρα από το εξωτερικό. Πιστεύω ότι μέλι Κινεζικής προέλευσης έχει υπερ-φιλτραριστεί και εισέρχεται στη χώρα κατά παράβαση του ομοσπονδιακού νόμου.»

abeeΟ Richard Adee ιδιοκτήτης μιας απ’ των μεγαλύτερων μελισσοκομικών εταιριών στον κόσμο.

Ο Richard Adee είναι ιδιοκτήτης της Adee Honey Farms η οποία διαθέτει 80.000 κυψέλες, οι οποίες βρίσκονται διασκορπισμένες σε πολλές πολιτείες και παράγει γύρω στους 7.000 τόνους ετησίως, ενώ νοικιάζει και μελίσσια σε γεωργικές επιχειρήσεις ώστε μέσω της επικονίασης να αυξήσουν την παραγωγή. Σε ερώτηση που του έγινε δήλωσε ότι «το μέλι εδώ και χιλιάδες χρόνια είναι γνωστό για τη γεύση και τη θρεπτική αξία του και ουσιαστικά αυτά είναι που αφαιρούνται με το φιλτράρισμα. Υπάρχει μόνο ένας λόγος για να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο και αυτό δεν είναι σωστόΌλοι γνωρίζουμε ότι αυτό γίνεται για να μην μπορεί να γίνει γνωστή η χώρα προέλευσης, αλλά όλοι γνωρίζουμε επίσης ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις προέρχεται απ’ την Κίνα.»

Η Sioux Honey Association η οποία θεωρείται η μεγαλύτερη εισαγωγέας μελιού στις ΗΠΑ, ρωτήθηκε για το θέμα και συγκεκριμένα γιατί στα εισαγόμενα μέλια παρατηρείται απουσία γύρης, για το τι είδους σχέση έχει η εταιρία με τους προμηθευτές της και αν το μέλι έρχεται φιλτραρισμένο ή φιλτράρεται στη συνέχεια από τους ίδιους. Αρνήθηκε επανειλημμένως να σχολιάσει.

pollenΓυρεόκοκκοι διαφόρων φυτών όπως φαίνονται στο μικροσκόπιο.

Ο Eric Wenger, διευθυντής της Golden Heritage Foods, της τρίτης μεγαλύτερης εταιρίας συσκευασίας μελιού στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι η εταιρεία του δεν αγοράζει κινέζικο μέλι. «Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι είδους τεχνάσματα κάνουν ορισμένοι μεσάζοντες για να πουλήσουν κινέζικο μέλι, φιλτράροντας το και αναμιγνύοντας το με ντόπια μέλια ή ακόμα και σιρόπια. Οι μεσάζοντες γνωρίζουν καλά ότι η απουσία γύρης στο μέλι λειτουργεί αποθαρρυντικά για τους αγοραστές, καθώς δεν είναι εφικτή η προέλευσή του και γι αυτό καταφεύγουν σε προσμίξεις με ντόπια μέλια.» Σύμφωνα με τον ίδιο η εταιρία του πραγματοποιεί ελέγχους στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ανάλυση γύρης κατά την αγορά ξένων μελιών ειδικά από χώρες όπως η Ινδία, το Βιετνάμ και άλλες που έχουν ή είχαν σχέσεις με την αγορά της Κίνας.

Τι συμβαίνει με το Κινέζικο μέλι;
Το Κινεζικό μέλι είχε ανέκαθεν κακή φήμη στις ΗΠΑ, οι οποίες μάλιστα επέβαλαν περιορισμούς μέσω δασμών και φόρων στις εισαγωγές Κινεζικού μελιού για να σταματήσει η τεράστια εισροή η οποία είχε κατακλύσει την αγορά με πάμφθηνο αλλά υποβαθμισμένο μέλι. Οι ντόπιοι μελισσοκόμοι πήραν ανάσα καθώς γι αυτούς ήταν σχεδόν αδύνατον να ανταγωνιστούν αυτές τις τιμές. Όμως οι Κινέζοι οι οποίοι εκτός των άλλων επιδοτούνται από την κυβέρνησή τους για τις εξαγωγές, για να αποφύγουν τα νέα αυξημένα τιμολόγια ξεκίνησαν αμέσως να διακινούν το μέλι μέσω τρίτων χωρών. Αφού το φίλτραραν ώστε να μην προκύπτει στις αναλύσεις η γεωγραφική προέλευση, άλλαζαν τα έγγραφα των ναυτιλιακών με σκοπό να φαίνεται ότι εισάγεται μέλι από χώρες άνευ δασμών.

Παρ’ όλα αυτά στις ΗΠΑ οι περισσότεροι αγοραστές γνώριζαν για τις Κινεζικές αλχημείες καθώς κάτι τέτοιο ήταν φανερό απ’ το πολύ χαμηλό κόστος. Η FDA (U S Food and Drug Administration) είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος είτε πόρων, δεν επιθεωρεί το εισαγόμενο μέλι όπως πρέπει. Πάντως ο οργανισμός είχε δημοσιοποιήσει κατά καιρούς ότι παρατήρησε σε μέλια που εισέρχονταν από την Κίνα υπολειμματικότητα σε χλωραμφενικόλη αλλά και άλλων παράνομων αντιβιοτικών, που χρησιμοποιούνται σε ζώα, τα οποία είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο. Τις περισσότερες φορές η νοθεία δεν γινόταν αντιληπτή. Κάποιες μόνο φορές η FDA κατάφερε να την εντοπίσει.

smuckers-fruit-spread-2Προϊόντα Smucker’s με κινεζικό μέλι, αντίστοιχα με αυτά που βρέθηκαν να περιέχουν υπολείμματα παράνομων αντιβιοτικών.

Σε μια περίπτωση που πιάστηκε πριν από 10 χρόνια, μολυσμένο κινεζικό μέλι είχε σταλθεί στον Καναδά και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε μια αποθήκη στο Χιούστον, όπου πωλήθηκε στην εταιρεία κατασκευής μαρμελάδων και γλυκών Smucker’s και στην αλυσίδα αρτοποιείων Sara Lee. Μέχρι η FDA να εντοπίσει ότι διακινείται μέλι με υπολείμματα αντιβιοτικών, στα Smucker’s είχαν ήδη πουληθεί 12.040 συσκευασμένα μέλια αλλά και μισό εκατομμύριο προϊόντα που περιείχαν στα συστατικά τους το συγκεκριμένο μέλι.

Τότε κάποιοι συσκευαστές αφού θορυβήθηκαν άρχισαν να αναρωτιούνται τι είδους μέλι είναι αυτό που διακινούν και έτσι ξεκίνησαν να στέλνουν δείγματα για ανάλυση σε ιδιωτικά εργαστήρια, τα οποία έλεγχαν για παρουσία φαρμάκων, τυχόν αναμείξεις με σιρόπια καλαμποκιού ή 13 άλλες παράνομες γλυκαντικές ουσίες, αλλά κανένα από αυτά τα τεστ, όσο εξελιγμένο κι αν ήταν δεν μπορούσε να προσδιορίσει την γεωγραφική προέλευση όταν είχε αφαιρεθεί η γύρη. Όλοι οι επιστήμονες και οι ειδικοί δηλώνουν ότι οι γυρεόκοκκοι είναι η μόνη αλάνθαστη απόδειξη της προέλευσης, κάτι σαν δαχτυλικό αποτύπωμα ενός μελιού.

pollen-pefkoΕλληνικό μέλι πευκοσουσούρας στο μικροσκόπιο. Διακρίνονται ξεκάθαρα οι γυρεόκοκκοι του πεύκου και της ερείκης.

Στις ΗΠΑ εισήχθησαν 208.000 τόνοι μελιού τους τελευταίους 18 μήνες. Σχεδόν το 60% προήλθε από χώρες της Ασίαςπαραδοσιακά σημεία “βάπτισης” από παράνομες δραστηριότητες κινεζικού μελιού. Οι 45.000 τόνοι προέρχονταν αποκλειστικά από την Ινδία. Ταυτόχρονα υπάρχουν ένα σωρό ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που προσφέρονται να μεταφορτώσουν παράνομα μέλι αλλά και δεκάδες άλλα προϊόντα από την Κίνα, στην οποία οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει έξτρα δασμούς.

Η FDA έχει κάνει ξεκάθαρο στην βιομηχανία μελιού των ΗΠΑ με επιστολή της, ότι μέλι το οποίο έχει υπερ-φιλτραριστεί και του έχει αφαιρεθεί η γύρη δεν θεωρείται μέλι. Έχουν καταστήσει σαφές μέσω της εκπροσώπου τύπου Tamara Ward, ότι «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε όλες τις εισαγωγές φιλτραρισμένων μελιών γιατί δεν ελέγχουμε όλα τα μέλια. Εάν εντοπιστεί μέλι το οποίο έχει φιλτραριστεί σαφώς και του αρνούμαστε την είσοδο στη χώρα.»

pollen-1Δείγματα μελιών που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ και τα οποία ανέλυσε ο Vaughn Bryant.

Πολλοί στη βιομηχανία μελιού όμως αμφιβάλλουν για το κατά πόσον αυτό θα έχει αποτέλεσμα καθώς θεωρούν ότι η FDA δεν ελέγχει περισσότερο από το 5% του συνόλου που εισάγεται. Από τον FSN μάλιστα δηλώνουν ότι οι ομοσπονδιακές αρχές για την ασφάλεια των τροφίμων αρνήθηκαν να εξετάσουν τα δείγματα του Bryant και να τους εξηγήσουν τι προτίθενται να κάνουν σχετικά με την πώληση του μελιού που αποδεικνύεται ότι είναι νοθευμένο.

Μεγάλοι οργανισμοί καθορισμού προτύπων ασφάλειας τροφίμων, όπως ο Codex Alimentarius των Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων λένε ότι η εσκεμμένη αφαίρεση της γύρης είναι επικίνδυνη διότι καταργεί τη δυνατότητα των καταναλωτών και των αρχών να προσδιορίσουν την χώρα καταγωγής. «Η αφαίρεση της γύρης κάνει τον προσδιορισμό της βοτανικής και γεωγραφικής προέλευσης του μελιού αδύνατη», λέει η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μέλι. Το ίδιο ακριβώς μας απάντησε και ο καθηγητής μελισσοκομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ανδρέας Θρασυβούλου.

Απ’ την άλλη το πρότυπο της επιτροπής Codex για το μέλι, το οποίο καθορίζει τις αρχές για το διεθνές εμπόριο τροφίμων, απεφάνθη ότι «Εκτός από κάποιες ξένες ύλες, όπως είναι το κερί, νεκρές μέλισσες, κομμάτια ξύλου ή πρόπολη απ’ τα πλαίσια, που αφαιρούνται παραδοσιακά απ’ τους μελισσοκόμους με ένα “ελαφρύ” φιλτράρισμα, καμία άλλη ουσία δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί από το μέλι.» Μάλιστα όρισε και το ελάχιστο επιτρεπτό μέγεθος των οπών του φίλτρου, στα 0,2 χιλιοστά, με τα οποία είναι δυνατόν να απομακρυνθούν τα κεριά, μέρη μελισσών και οι υπόλοιπες ξένες ουσίες χωρίς να επηρεάζεται η γύρη που περιέχει το μέλι.

pollen-bryantΟ Vaughn Bryant κορυφαίος μελλισοπαλυνολόγος, διευθυντής του Παλυνολογικού Ερευνητικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου του Τέξας. 

Η Ελλάδα ως ενδιάμεσος διανομέας παράνομα φιλτραρισμένου μελιού.
Ο FSN ζήτησε από τον Vaughn Bryant να αναλύσει και άλλα μέλια που συσκευάζονταν στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Τασμανία και τη Νέα Ζηλανδία, για να προσπαθήσει να πάρει μια αίσθηση για το κατά πόσον τα πρότυπα του Codex για την γύρη είχαν εισακουστεί. Σε όλα αυτά τα μέλια βρέθηκε γύρη εκτός από αυτά που προέρχονταν από την Ελλάδα… Τα Ελληνικά μέλια που ελέγχθηκαν δεν περιείχαν ίχνος γύρης! Στην πραγματικότητα επρόκειτο για κινέζικα μέλια τα οποία είχαν εισάγει διάφοροι Έλληνες τυποποιητές με σκοπό να τα προωθήσουν έπειτα στις ΗΠΑ για να γλιτώσουν τους δασμούς που έχουν επιβληθεί στην Κίνα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επανειλημμένα τονίζει ότι πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η διευκόλυνση του εμπορίου και όχι η ποιότητα ή η ασφάλεια των καταναλωτών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να κάνει τα στραβά μάτια αρκεί να κινείται το χρήμα… Είναι πλέον αρκετά εύκολο για έναν έμπορο, ο οποίος δεν χρειάζεται να έχει ουδέ μία σχέση με την μελισσοκομία, να εισάγει μέλι από την Κίνα σε εξευτελιστικές τιμές, (των 0,50 λεπτών και του 1 ευρώ το κιλό) του οποίου η γύρη έχει αφαιρεθεί, ή αφαιρείται από τον ίδιο και στη συνέχεια να το αναμίξει με Ελληνικά μέλια στα οποία η γύρη υφίσταται κανονικά. Στις αναλύσεις που θα του γίνουν θα παρατηρηθεί μεν αραιής πυκνότητας γύρη, το μέλι του όμως θα κυκλοφορήσει με τις ευλογίες της ΕΕ και στην χειρότερη περίπτωση θα αναγράφει στην ετικέτα ως προέλευση την ΕΕ.

pollen-kastaniaΕλληνικό μέλι με γυρεόκοκκους καστανιάς.

Αντίστοιχα πάλι όταν ξεκίνησαν να εισέρχονται στην Ευρώπη, μέλια τα οποία είχαν συλλεχθεί από καλλιέργειες γενετικά τροποποιημένων φυτών, όπως για παράδειγμα το Μεξικό και οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι ζήτησαν να γίνει διάκριση, με ειδική σήμανση στην ετικέτα η οποία να αναφέρει ότι το μέλι εμπεριέχει γενετικά τροποποιημένη γύρη, η ΕΕ αποφάνθηκε ότι έτσι δεν ευνοείται το εμπόριο και ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο (να μπει δηλαδή αυτή η σήμανση στο μέλι) οι καταναλωτές δεν θα προτιμήσουν το συγκεκριμένο μέλι, υποστηρίζοντας ουσιαστικά τα συμφέροντα των μεσαζόντων διακινητών.

Ποτέ δεν θα ξέρεις τι μέλι τρως.
Ως καταναλωτές δεν έχετε την δυνατότητα στις περισσότερες περιπτώσεις να γνωρίζετε την προέλευση του μελιού που αγοράζετε. Η πλειοψηφία των δειγμάτων που ανέλυσε ο Bryant δεν περιείχαν ίχνος γύρης, ενώ ήταν επώνυμα συσκευασμένα μέλια και πωλούνταν από μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων. Πολλά από αυτά είχαν ξένη επωνυμία αλλά αρκετά όπως το Safeway και το Wegmans είχαν αμερικάνικη. Το ποιος κάνει την εμφιάλωση αποτελεί μυστήριο. Οι μεγάλες αλυσίδες παντοπωλείων δεν έχουν βοηθήσει καθόλου στον εντοπισμό της προέλευσης των μελιών που πουλούν στα ράφια τους.

pollen-flowersΓυρεόκοκκοι διαφόρων φυτών.

Για παράδειγμα όταν ο FSN αναζητούσε την προέλευση εννέα δειγμάτων που είχαν φιλτραριστεί και διακινούνταν από τα QFC, τα Fred Meyer και τα King Sooper, οι διάφοροι αριθμοί εξυπηρέτησης πελατών οδηγούσαν όλοι στην Kroger της οποίας οι απαντήσεις ήταν πανομοιότυπες «Δεν μπορούμε να σας δώσουμε τέτοιες πληροφορίες.»

Η Jessica Carlson, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της Target αρνήθηκε να πει αν η εταιρία που εκπροσωπεί ή οι προμηθευτές της προέβησαν στην αφαίρεση της γύρης. Παρόμοιες ήταν οι απαντήσεις και των εκπροσώπων της Safeway, της Walmart και της Giant Eagle. Ένας εκπρόσωπος της φαρμακευτικής Rite Aid Pharmacy, δήλωσε ότι «αν δεν σημειώνεται ότι προέρχεται από την Κίνα, τότε μάλλον προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.» Όταν ρωτήθηκε επίμονα να αποκαλύψει την χώρα προέλευσης τότε υποσχέθηκε ότι θα μάθει και θα ενημερώσει. Ούτε η Rite Aid, ούτε η Walgreen ούτε και η CVS έχουν δώσει ακόμα οποιαδήποτε πληροφορία.

haggenΤα καταστήματα Haggen και Metropolitan Market τα οποία διακινούν μέλι χωρίς ίχνος γυρεόκοκκων.

Μόνο δύο μικρότερες εταιρίες, οι αλυσίδες καταστημάτων τροφίμων Haggen και τα Metropolitan Market που πουλούσαν μέλι χωρίς ίχνος γυρεόκοκκων δεν ήταν ντροπαλές σχετικά με την προέλευση του μελιού τους. Τα Haggen δήλωσαν ότι αγοράζουν το μέλι από την Golden Heritage και τα Metropolitan Market από την Bee Maid Honey έναν συνεταιρισμό Καναδών μελισσοκόμων.

Γύρη; Ποιος νοιάζεται.
Γιατί θα πρέπει οι καταναλωτές να νοιάζονται για το αν έχει αφαιρεθεί η γύρη απ’ το μέλι τους; «Το αγνό μέλι θεωρείται ότι έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες» λέει η Kathy Egan, διαιτολόγος στο Κολέγιο του Τιμίου Σταυρού στο Γούστερ της Μασαχουσέτης. «Βοηθάει σε παθήσεις του στομάχου, της αναιμίας και σε διάφορες αλλεργίες. Αυτές οι ιδιότητες βρίσκονται μόνο στα μέλια που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία.» Μεγάλο μέρος της θρεπτικής αξίας του μελιού βρίσκεται στη γύρη.

Υπάρχει τεράστια ποικιλία μεταξύ των μελιών. Διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το χρώμα, το άρωμα, τη γεύση, την ρευστότητα αλλά και την ταχύτητα κρυστάλλωσης. Είναι η φυτική προέλευση αυτή που καθορίζει αυτούς τους παράγοντες. Οι ιστορικοί τροφίμων λένε ότι το 1950 ένα τυπικό παντοπωλείο μπορούσε να προσφέρει τρεις ή τέσσερις διαφορετικές ποικιλίες μελιού. Σήμερα υπάρχουν καταστήματα που διαθέτουν 40 με 50 διαφορετικά είδη.

Ωστόσο, ακόμη και οι πιο προσεκτικοί μελισσοκόμοι μπορούν να κάνουν λάθος σχετικά με τις πληροφορίες που παρέχουν στην ετικέτα τους. Σε 2000 δείγματα, από μελισσοκόμους, συσκευαστές και εισαγωγείς μελιού, που εξέτασε ο Bryant υπήρχαν αρκετά λάθη σχετικά με την φυτική προέλευση. Βρέθηκαν μέλια που ανέγραφαν ότι προέρχονται από φασκόμηλο, άνθη πορτοκαλιάς, φαγόπυρο και οξύδεντρο, αλλά κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιωνόταν από την ανάλυση των γυρεόκοκκων.

sourwoodΤο μέλι από οξύδεντρο (sourwood) είναι ένα απ’ τα πιο εμπορικά μέλια στις ΗΠΑ, έχει ζήτηση ανάλογη του θυμαριού στην Ελλάδα.

Περισσότερα από 60 δείγματα του Bryant πωλούνταν ως μέλι βατομουριάς αλλά στην ανάλυση βρέθηκε ότι περιείχαν τριφύλλι και αγριολούλουδα σε μεγαλύτερο ποσοστό απ’ το βατόμουρο. Εδώ στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μιλάμε για εσκεμμένη απάτη. Είναι γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι δεν μπορούν να ελέγξουν που θα βοσκήσουν οι μέλισσες τους και έτσι κάνουν εικασίες με βάση την εμπειρία τους. Ο Bryant προσέθεσε ότι «Νομίζω ότι χρειαζόμαστε μια νομοθεσία περί σήμανσης στις ΗΠΑ, όπως ισχύει και στις άλλες χώρες» Στην Ελλάδα υπάρχει πάντως νομοθεσία για τις αμιγείς ποικιλίες μελιών και τα ποσοστά γυρεόκοκκων που πρέπει να περιέχουν ώστε να μπορούν να πάρουν την ονομασία.

Γιατί η FDA δεν κάνει κάτι;
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά γιατί η FDA έχει αγνοήσει επανειλημμένως τις εκκλήσεις του Κογκρέσου, τους ίδιους τους μελισσοκόμους, αλλά και την βιομηχανία του μελιού γενικότερα. Η Nancy Gentry ιδιοκτήτρια της μικρής μελισσοκομικής επιχείρησης Cross Creek Honey Company, δεν ανησυχεί καθόλου για την ποιότητα του μελιού που πουλάει. «Είναι από δική μου συγκομιδή. Τοποθετώ τα πλαίσια στον μελιτοεξαγωγέα όπου βγαίνει το μέλι με την φυγοκέντριση καθώς περιστρέφονται. Στη συνέχεια καθώς ρέει μέσα από ένα απλό φίλτρο που απομακρύνει τα κεριά και τις νεκρές μέλισσες, το εισάγουμε κατευθείαν στα βαζάκια. Το μέλι μου είναι απ’ ευθείας απ’ την κυψέλη. Αγνό.»

cross-creekΤο μέλι της Nancy Gentry.

Η ίδια αφιέρωσε μήνες μελετώντας τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος για να προστατεύσει τους καταναλωτές από το μολυσμένο και νοθευμένο μέλι, αλλά και πως θα κερδίσει και πάλι τη χαμένη εμπιστοσύνη τους. Η Gentry έγινε η ηγέτιδα της ανάπτυξης ενός εθνικού προτύπου για το μέλι. Τον Ιούλιο του 2009, η Φλόριντα υιοθέτησε αυτό το πρότυπο και όρισε την Διεύθυνση Ασφάλειας Τροφίμων του Τμήματος Γεωργίας και Προστασίας των Καταναλωτών ως υπεύθυνη επιβολής του. Από τότε ακολούθησε η Καλιφόρνια, το Ουισκόνσιν και η Βόρεια Καρολίνα. Αλλά κάπου εκεί έσβησε μέσα στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας.

Ο John Ambrose, μελισσοκόμος, καθηγητής και εντομολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, προσπάθησε να πείσει την FDA ότι ένα ενιαίο εθνικό πρότυπο για το μέλι θα αποτρέψει την πώληση νοθευμένου μελιού. Ο οργανισμός του υποσχέθηκε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, αλλά τελικά δεν συνέβη ποτέ. Ο ίδιος ακολουθώντας το παράδειγμα της Gentry και αφού είδε ότι ένα εθνικό πρότυπο για το μέλι δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί, συνέταξε ένα πολιτειακό πρότυπο για το μέλι στην Βόρεια Καρολίνα, το οποίο ήταν πολύ απλό. «Τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί ή να αφαιρεθεί από το μέλι.» Αυτός είναι ο βασικός κανόνας. Έτσι αν κάποιος αφαιρέσει την γύρη ή προσθέσει υγρασία λόγω της πρόσμιξης με σιρόπι καλαμποκιού ή ζάχαρης τότε αυτομάτως θεωρείται νοθεία. Ο Ambrose λέει ότι ακόμα και έτσι όμως δεν μπορείς να είσαι 100% σίγουρος, παρά μόνο αν αγοράζεις απ’ ευθείας από έναν έμπιστο μελισσοκόμο.

ambroseΟ John Ambrose, μελισσοκόμος, καθηγητής και εντομολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας

Ο γερουσιαστής Charles Schumer, είναι ένας από τους τουλάχιστον 20 γερουσιαστές των ΗΠΑ, που έχουν ζητήσει επανειλημμένα από την FDA να ορίσει ένα εθνικό πρότυπο για το τι θεωρείται “αγνό μέλι” και παίρνει συνεχώς την ίδια απάντηση που παίρνει και ο Ambrose από το 1975.

«Θα είναι έτοιμο σύντομα.»

Του Στράτου Σαραντουλάκη – Ορεινό Μέλι.
Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τον FSN.