Σε σεμινάρια για τους καταναλωτές, που πραγματοποιήθηκαν από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, παρουσιάστηκαν οι παρακάτω αμιγείς κατηγορίες μελιών και τους ζητήθηκε, χωρίς να τα δοκιμάσουν να πουν ποιο χρώμα θα προτιμούσαν.

Αρκετοί έδειχναν προτίμηση στο ανοιχτόχρωμο τελευταίο βάζο, δεξιά της δεύτερης σειράς. Το βάζο αυτό περιείχε νοθευμένο μέλι ισογλυκόζης που συνήθως πουλιέται σε τρίκιλα από πλανόδιους. Στη συνέχεια δόθηκαν τα μέλια στους καταναλωτές για δοκιμή και όλοι διαπίστωναν με βάση τη γεύση και το άρωμα πως το συγκεκριμένο μέλι είναι νοθευμένο.

Η παρουσίαση σκοπό είχε, οι καταναλωτές να είναι προσεκτικοί στην επιλογή των μελιών με το έντονο λαμπικαρισμένο μέλι τα οποία έχουν διαυγές χρώμα με μια ανεπαίσθητη πράσινη απόχρωση στη βάση τους. Τα γνήσια ανοιχρόχρωμα μέλια δεν έχουν διαμπερές χρώμα, αλλά διακρίνονται από κάποια μικρή ή μεγάλη θολούρα ανάλογα με τη φυτική προέλευση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως το χρώμα αποτελεί ένδειξη και όχι απόδειξη νοθείας. Μόνο με την εργαστηριακή ανάλυση μπορούμε να έχουμε ασφαλή συμπεράσματα και ακόμα εκεί όχι πάντα…

Του ομότιμου καθηγητή μελισσοκομίας Ανδρέα Θρασυβούλου.

Το Εργαστήριο Μελισσοκομίας και Σηροτροφίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε μια έρευνα για τη βιολογική δράση των Ελληνικών μελιών και της Ελληνικής πρόπολης.

Στα πλαίσια αυτής της εργασίας, της οποίας ηγήθηκαν οι Τανανάκη Χ., Δήμου Μ., Θρασυβούλου Α., συλλέχθηκε μεγάλος αριθμός δειγμάτων ελληνικών μελιών και έπειτα από την αποτίμηση των μικροσκοπικών και φυσικοχημικών χαρακτηριστικών επιλέχθηκαν 48 δείγματα αμιγών κατηγοριών μελιού: πευκόμελο, πορτοκαλιάς, βελανιδιάς, ελάτης, βαμβακιού, ερείκης, καστανιάς, θυμαριού και παλιουριού. Στη συλλογή αυτή προστέθηκαν και 6 δείγματα Manuka που κυκλοφορούν στην Ευρωπαϊκή αγορά.

Σε όλα τα δείγματα πραγματοποιήθηκαν οι ακόλουθες αναλύσεις: αντιοξειδοτική δράση (μέθοδος FRAP), ολικές φαινόλες (μέθοδος Folin-Ciocalteu), χρώμα (χρωματικές παράμετροι L*, a*, b*), αγωγιμότητα (αγωγιμομετρικά) και πλήρης γυρεοσκοπική ανάλυση (μέθοδος Louveaux).

Όπως φαίνεται κι απ’ τα διαγράμματα διαπιστώθηκε ότι το μέλι με την υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση ήταν αυτό που παράχθηκε από μελιτώματα βελανιδιάς. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι η αντιοξειδωτική δράση του μελιού βελανιδιάς βρέθηκε τρεις φορές μεγαλύτερη απ’ αυτή του θυμαρίσιου μελιού και εννέα φορές απ’ αυτή του μελιού πορτοκαλιάς, που είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους καταναλωτές λόγω του ευχάριστου αρώματος τους.

Αντίστοιχα ήταν τα πράγματα και στις ολικές φαινόλες με υψηλότερο να είναι το περιεχόμενο για το μέλι βελανιδιάς. Αρνητική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ της χρωματικής παραμέτρου L* και των μελετώμενων βιολογικών δράσεων, γεγονός που συνεπάγεται ότι τα σκουρόχρωμα μέλια έχουν υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση και φαινολικό περιεχόμενο. Θετική ήταν η συσχέτιση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και των βιολογικών δράσεων με τα μέλια με την υψηλότερη αγωγιμότητα να παρουσιάζουν και πιο έντονη δράση.

Όλη η έρευνα αναλυτικά παρουσιάστηκε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επαγγελματικής Μελισσοκομίας που έλαβε χώρα στην Αλεξανδρούπολη.

Συνηθίζουμε να λέμε ότι η κρυστάλλωση, γνωστή και ως ζαχάρωμα ή πάγωμα του μελιού, είναι μια φυσική ιδιότητα του αγνού μελιού και δεν έχει καμία σχέση με την νοθεία. Το μέλι σχηματίζεται από τη συμπύκνωση του νέκταρος που κάνουν οι μέλισσες. Κατά τη διαδικασία προκαλείται συμπύκνωση στα σάκχαρα που φτάνει στο βαθμό του υπερκορεσμού. Γι αυτό χαρακτηρίζουμε το μέλι ως υπέρκορο διάλυμα ζαχάρων σε νερό.

Ως υπέρκορο διάλυμα, λοιπόν, είναι ασταθές, έχοντας την τάση να σταθεροποιηθεί με την καταβύθιση της περίσσειας ποσότητας ζαχάρων που βρίσκεται σε αυτό. Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την κρυστάλλωση είναι η συγκέντρωση γλυκόζης στο μέλι, ειδικότερα όταν αυτή ξεπεράσει το 30%. Κατά τη διαδικασία της κρυστάλλωσης η γλυκόζη αφυδατώνεται και παίρνει τη μορφή κρυστάλλου, η συνεχής αύξηση των οποίων δύναται να προκαλέσει την πλήρη κρυστάλλωση του μελιού.

Δεν κρυσταλλώνουν όλα τα μέλια με τον ίδιο τρόπο, αλλά ούτε και στον ίδιο χρόνο. Η κρυστάλλωση μπορεί να είναι ανομοιόμορφη, όπου χοντροί κρύσταλλοι καθιζάνουν, δημιουργώντας στο σώμα του μελιού δύο στρώματα, το κρυσταλλωμένο μέλι στον πυθμένα και την υδαρή φάση του μελιού στην επιφάνεια. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει πιθανότητα το μέλι να υποστεί ζύμωση και να ξινίσει. Αλλά και η ομοιόμορφη κρυστάλλωση όπου μικροί κρύσταλλοι κατανέμονται σε όλη την μάζα του μελιού, δίνοντας την εμφάνιση του «πηγμένου», που δεν κινδυνεύει να ξινίσει. 

Εκτός της γλυκόζης, σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την κρυστάλλωση είναι το ποσοστό υγρασίας του μελιού, διάφορες ξένες ύλες, όπως γύρη, κερί, κρύσταλλοι γλυκόζης, λειτουργούν ως πυρήνες, πάνω στους οποίους κολλούν και άλλοι κρύσταλλοι γλυκόζης, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται η κρυστάλλωση και φυσικά η θερμοκρασία διατήρησης του μελιού. Η θερμοκρασία των 14°C επιταχύνει την κρυστάλλωση.

Δυστυχώς ορισμένοι καταναλωτές θεωρούν ότι το μέλι που κρυσταλλώνει είναι νοθευμένο. Γι αυτό και αποκαλούν το φαινόμενο ζαχάρωμα. Είναι όμως έτσι; Η τροφοδότηση των μελισσών πάνω στην ανθοφορία, με σιρόπι ζάχαρης, με σκοπό τη αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, κάτι που αποτελεί νοθεία, θα δώσει ένα προϊόν που έχει αποδειχτεί πειραματικά από τη δεκαετία του 1960 ότι θα κρυσταλλώσει αργότερα, απ’ ό,τι θα κρυστάλλωνε κανονικά.

Στη Διδακτορική Διατριβή του Μιχαήλ Κωδούνη με τίτλο «Η Κρυστάλλωσις του Μέλιτος» που δημοσιεύτηκε το 1962, αποδείχτηκε πειραματικά ότι η τροφοδότηση με σιρόπι σακχαρόζης επιβραδύνει την κρυστάλλωση καθώς επιφέρει μείωση του ποσοστού γλυκόζης στο μέλι. Και μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η νοθεία με σιρόπι ζάχαρης τόσο επιβραδύνεται η κρυστάλλωση. Αντίθετα η τροφοδότηση με σιρόπι γλυκόζης επιταχύνει την κρυστάλλωση, κάτι που είναι απόλυτα λογικό καθώς η συγκέντρωση γλυκόζης είναι απ’ τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την κρυστάλλωση. Όμως το σιρόπι γλυκόζης περιέχει δεξτρίνες άπεπτες για τις μέλισσες και γι αυτό αποφεύγεται στη μελισσοκομία.

Η κρυστάλλωση λοιπόν είναι μια απόλυτα φυσική ιδιότητα του μελιού και μάλιστα η ταχύτατη κρυστάλλωση (κάτι βέβαια που εξαρτάται σημαντικά και από τη βοτανική προέλευση του μελιού), είναι δείγμα αγνότητας. Ο καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος για να επανέλθει ένα μέλι στην αρχική του ρευστή κατάσταση είναι η ήπια θέρμανση με τη χρήση μπεν-μαρί. Σε θερμοκρασίες που δεν θα ξεπεράσουν τους 45-50°C ώστε να μη χαθεί η θρεπτική αξία του μελιού.

Στράτος Σαραντουλάκης
Μελισσοκόμος

Ακόμα και το 1/3 των κυψελών κινδυνεύει να χαθεί τα επόμενα χρόνια στην ΕΕ, ενώ τα φαινόμενα νοθείας στο μέλι έχουν οδηγήσει τους μελισσοκόμους σε απόγνωση, οι οποίοι καλούνται τώρα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να διεκδικήσουν ριζικές αλλαγές. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις της τελευταίας μελέτης της Κομισιόν, η οποία καταγράφει το μέγεθος της απάτης με την εισαγωγή νοθευμένων παρτίδων μελιού στις ευρωπαϊκές αγορές, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ήδη, οι ευρωπαίοι μελισσοκόμοι ήρθαν αντιμέτωποι με την κλιματική αλλαγή, η οποία επηρέασε την παραγωγή μελιού το 2022. Αυτό σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών, οδήγησαν σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές όπως η Ουγγαρία, η Ισπανία και η Ιταλία να υπολειτουργούν ή ακόμα και να σταματήσουν να λειτουργούν.

Στροφή στο φθηνό μέλι

Ειδικότερα, όπως επισήμανε η Ομάδα Εργασίας για το μέλι των Copa – Cogeca σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου, η αύξηση των τιμών πώλησης δεν μεταφέρεται στην αγορά, η οποία προτιμά το φθηνότερο εισαγόμενο μέλι, κυρίως αυτό από την Κίνα, αλλά στο μέλλον γιατί όχι και από το Βιετνάμ και την Ινδία. «Έτσι, η ΕΕ θα μπορούσε να χάσει το ένα τρίτο των κυψελών της τα επόμενα χρόνια, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω εισαγωγές», επισήμαναν χαρακτηριστικά.

Οι λύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της μαζικής απάτης είναι γνωστές και πρέπει να εφαρμοστούν στην επικείμενη αναθεώρηση της οδηγίας της ΕΕ για το μέλι. Στο πλαίσιο αυτό, οι Copa – Cogeca απηύθυναν έκκληση για κινητοποίηση σε όλους τους μελισσοκόμους της ΕΕ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag #HoneYstlabellingNow.

Τι δείχνουν τα στοιχεία

Η δημοσίευση από την Κομισιόν μελέτης που αποδεικνύει την μαζική απάτη σε αυτά τα εισαγόμενα μέλια έφερε γενική αναστάτωση στους ευρωπαίους μελισσοκόμους, οι οποίοι πλέον ζητούν άμεσα να παρθούν μέτρα. Σύμφωνα με τη μελέτη, από τα 320 δείγματα που ελήφθησαν από τις αρμόδιες αρχές τα 147 (46%) ήταν ύποπτα για μη συμμόρφωση με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής οδηγίας για το μέλι.

Το ποσοστό αυτό ήταν σημαντικά υψηλότερο από αυτό που σημειώθηκε το 2015-17 (14%). Τα περισσότερα ύποπτα δείγματα (66 από τα 89) προερχόταν από την Κίνα (74%), αν και το μέλι καταγωγής Τουρκίας είχε το υψηλότερο σχετικό ποσοστό ύποπτων δειγμάτων σε ποσοστό 93% (τα 14 από τα 15).

Περισσότεροι από τους μισούς (57%) των επιχειρηματιών είχαν εξάγει μέλι ύποπτο για νοθεία με ξένα σάκχαρα.

Όμως, οι επίσημες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σήμερα δεν είναι κατάλληλες για τον εντοπισμό της απάτης. Σύμφωνα με τις Copa – Cogeca, ένας πλήρης πίνακας συχνά επικαιροποιημένων τεχνικών είναι απαραίτητος για την ανάδειξη του μέγιστου αριθμού απάτης. Αν ληφθεί επίσης υπόψη ότι η προσθήκη σιροπιού ζάχαρης δεν καλύπτει όλους τους τύπους νοθείας, όπως τα ανώριμα μέλια, οι ψευδείς ονομασίες ή η προσθήκη χρωστικών ουσιών, τότε το μέγεθος της απάτης θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο.

Απαιτούνται γρήγορες απαντήσεις

«Η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική και χρειαζόμαστε μια γρήγορη απάντηση από τους ιθύνοντες της ΕΕ. Όλοι οι ευρωπαίοι μελισσοκόμοι συμφωνούν για το πρόβλημα αλλά και για την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων», επισημαίνει ο Stanislav Jas, πρόεδρος της ομάδας εργασίας των Copa – Cogeca για το μέλι.

Υπό το φως της τρέχουσας αναθεώρησης της οδηγίας για το μέλι, οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι και οι συνεταιρισμοί τους ζητούν επισήμανση της χώρας προέλευσης, ενίσχυση της ιχνηλασιμότητας, καθώς και ένα σύγχρονο εναρμονισμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τον εργαστηριακό έλεγχο του μελιού.

Γι’ αυτό, Copa – Cogeca καλεί όλους τους ευρωπαίους μελισσοκόμους να συγκεντρωθούν γύρω από το hashtag #HoneYstlabellingnow και να εξηγήσουν την κατάστασή τους μέσω των κοινωνικών δικτύων, να δώσουν παραδείγματα απομιμήσεων και να ζητήσουν, μαζί με την Οργάνωση, την επισήμανση της χώρας προέλευσης σε όλα τα εισαγόμενα μέλια, όπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο πρόεδρος της ομάδας μελιού.

Το 2013, ο Σύρος μελισσοκόμος Ryad Alsous ήπιε το τελευταίο του φλιτζάνι τσάι μέντας στο μπαλκόνι του διαμερίσματός του στη Δαμασκό. Θα έφευγε από την πόλη όπου είχε περάσει όλη του τη ζωή για να μετακομίσει στη Βρετανία. Οκτώ χρόνια αργότερα, πίνει ξανά τσάι μέντας φτιαγμένο στην ίδια τσαγιέρα αλλά αυτή τη φορά στο Χάντερσφιλντ. Η τσαγιέρα είναι το μόνο αντικείμενο που έχει ακόμα από το σπίτι του στη Συρία.

Η πολυκατοικία του είχε βομβαρδιστεί δύο φορές ενώ εκρήξεις στο ανατολικό τμήμα της πόλης γίνονταν καθημερινά. Την ημέρα που έφευγε, ένας δυνατός κρότος εκεί κοντά έκανε τα περιστέρια που είχαν κάτσει στο μπαλκόνι του να πεταχτούν για λίγο στον αέρα. Ταΐζε τα πουλιά για χρόνια και συνειδητοποίησε ότι δεν θα είχαν κανέναν να τα προσέχει από την στιγμή που θα έφευγε. 

«Άφησα το παράθυρό μου ανοιχτό κατά 25 περίπου εκατοστά, αρκετά ώστε να επιτρέψω στα πουλιά να μπαίνουν μέσα. Άνοιξα επίσης όλα τα ντουλάπια της κουζίνας μου για να φάνε τα πουλιά ό,τι είχαμε. Ένιωσα ότι εκείνη τη στιγμή, άλλαζα θέσεις μαζί τους. Εμένα μου επέτρεψαν να μπω στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια ασφαλή χώρα, και εγώ τους έδωσα το ασφαλές σπίτι μου για να μείνουν, να φάνε, να πίνουν, να φωλιάσουν και να γεννήσουν απογόνους».

Τουλάχιστον 350.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε 10 χρόνια μαχών στη Συρία, και ο αριθμός αυτός είναι πιθανό να είναι μεγαλύτερος σύμφωνα με τον ΟΗΕ, με 13,5 εκατομμύρια ανθρώπους (ο μισός πληθυσμός) να έχουν εκτοπιστεί βίαια. Λίγα χρόνια μετά την άφιξή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου πήγε μαζί με τη σύζυγο του και τα πέντε παιδιά του, ο Alsous ίδρυσε το Buzz Project, μια φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθά τους πρόσφυγες να ασχοληθούν με τη μελισσοκομία. Η ιστορία του πώς το έκανε είναι η πηγή έμπνευσης για τον χαρακτήρα του Μουσταφά στο μπεστ σέλερ βιβλίο «The Beekeeper of Aleppo». Όπως ο Alsous έτσι και ο χαρακτήρας του βιβλίου φτάνει στο Γιορκσάιρ, όπου ξεκινά ένα μελισσοκομείο με τις σπάνιες βρετανικές μαύρες μέλισσες και διδάσκει στους πρόσφυγες την τέχνη της παραγωγής μελιού.

Στόχος του Buzz Project είναι να βοηθήσει ανθρώπους σαν αυτόν, που έχουν εξοριστεί από τη χώρα τους, ώστε να νιώσουν σαν στο σπίτι τους σε μια άγνωστη χώρα. Μέχρι τώρα έχει βοηθήσει περισσότερους από 30 πρόσφυγες από χώρες όπως η Συρία, το Σουδάν, το Κουρδιστάν και η Τουρκία. Τη δεκαετία του 1990, τα στρατεύματα του Σαντάμ Χουσεΐν αποστράγγισαν τα έλη της Μεσοποταμίας στο Ιράκ, το μεγαλύτερο υγροτοπικό οικοσύστημα στη Μέση Ανατολή, μειώνοντάς τα στο 10% του αρχικού τους μεγέθους. Δεκαετίες πολέμου έχουν καταστρέψει περισσότερα από τα μισά δάση του Αφγανιστάν. Εν τω μεταξύ, η κλιματική κρίση εκτοπίζει όλο και περισσότερους ανθρώπους. Πέρυσι, υπολογίζεται ότι 30 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν ΄σε άλλη περιοχή λόγω των πλημμυρών, των καταιγίδων και των πυρκαγιών.

Ο Alsous μιλάει με αγάπη για τη βρετανική ύπαιθρο. Θαυμάζει τους κράταιγους και τις φλαμουριές, τα οποία λατρεύουν και οι μέλισσες. Πήρε την πρώτη του κυψέλη στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015, χάρη στην Debbie, μια γυναίκα από το Μάντσεστερ που βρήκε στο Facebook. Τώρα έχει 100. Για τον Alsous το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η χώρα της αφθονίας, αλλά η θλίψη για την εγκατάλειψη της χώρας του δε μπορεί να φύγει. «Θυμάμαι κάθε γωνιά της Δαμασκού» λέει. Πριν από λίγους μήνες, η μικρότερη αδερφή του πέθανε από Covid στη Συρία ενώ εκείνος της μιλούσε στο τηλέφωνο. Δε μπορούσε να πάει στο νοσοκομείο για περίθαλψη γιατί δεν είχε καύσιμα. Είχε να την δει από τότε που έφυγε. Τα υπόλοιπα αδέρφια του βρίσκονται επίσης στη Συρία. Κανένας τους δε μπόρεσε να φύγει. Το όνειρό του είναι να γυρίσει και να τους δει μια μέρα. 

Ερωτεύτηκε τις μέλισσες στα 21 του, ενώ τις σπούδαζε γεωπονία. Ο πατέρας του ήταν δημοσιογράφος και η μητέρα του μοδίστρα. Μαζί με έναν φίλο του αγόρασαν 2 παραφυάδες απ’ τις οικονομίες τους, οι οποίες σύντομα έγιναν μελίσσια. Έβγαζε χρήματα πουλώντας μέλι σε φίλους και συγγενείς. Στη Συρία, οι μέλισσες μάζευαν νέκταρ από βαμβάκια, ηλίανθους, ευκάλυπτους, ερείκη και άνθη εσπεριδοειδών. Ο Alsous ήταν μέλος ενός μελισσοκομικού συλλόγου στη Συρία και λέει ότι ο αριθμός των μελισσοκόμων στη χώρα τετραπλασιάστηκε σε 25.000 μεταξύ 1989 και 2011, αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν.

Υπολογίζει ότι περισσότερα από τα τρία τέταρτα των κυψελών στη Συρία καταστράφηκαν στον πόλεμο. Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού και είχε 500 κυψέλες, οι οποίες καταστράφηκαν όλες – είτε πυρπολήθηκαν είτε οι μέλισσες χάθηκαν από πείνα καθώς οι καλλιέργειες στις οποίες βασίζονταν εγκαταλείφθηκαν. Για τον Alsous οι μέλισσες είναι μια ιδανική κοινωνία, συνεργάζονται και φροντίζουν η μία την άλλη. «Μέλισσες σημαίνουν ειρήνη και ζωή» λέει.

πηγή: The Guardian

Η παρατεταμένη περίοδος βροχοπτώσεων που ξεκίνησε το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου, κατά το οποίο συνήθως συλλέγεται το μέλι της κουμαριάς, καθυστέρησε ιδιαίτερα τον τρυγητό και μας δυσκόλεψε αρκετά στη συγκομιδή.

Η ανθοφορία της κουμαριάς φέτος ήταν όψιμη και πολύ έντονη. Οι υψηλές θερμοκρασίες όμως που επικράτησαν καθ΄όλη τη διάρκεια του φθινοπώρου ώθησαν τα μελίσσια να κρατήσουν γόνο μέχρι αργά, με αποτέλεσμα να καταναλώνεται το μεγαλύτερο μέρος του μελιού που συνέλεγαν. Έπειτα ακολούθησαν εντονότατες βροχές, χαρακτηριστικά στα Θεοδώριανα καταγράφηκαν τα μεγαλύτερα ύψη βροχής στη χώρα με 157 χιλιοστά, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να κλειστούν μέσα και να σταματήσει η συλλογή.

Δυστυχώς ο τεράστιος αυτός όγκος νερού έπνιξε εκατοντάδες μελίσσια στην περιοχή του Μεσολογγίου και κυρίως κοντά στον Εύηνο ποταμό. Η πρόσβαση στο δικό μας μελισσοκομείο ήταν δύσκολη λόγω της ολισθηρότητας του κατεστραμμένου εδώ και καιρό οδοστρώματος. Παρ’ όλα αυτά ο τρύγος πραγματοποιήθηκε. Η συγκομιδή μπορεί να ήταν περιορισμένη, η ποιότητα του μελιού όμως μας αποζημίωσε. Η κουμαριά είναι ένα ιδιαίτερο μέλι με χαρακτηριστική υπόπικρη γεύση, η οποία ήταν εντονότατη φέτος και σκουροχάλκινο χρώμα. Μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Μια εξαιρετικά δύσκολη μελισσοκομική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον εδώ και όπως φαίνεται θα πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα αυτά δεδομένα. Σας ευχόμαστε καλές γιορτές με υγεία!

Η Γερμανική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2ο εξάμηνο 2020) στα συμπεράσματα αναφέρει ότι μεταξύ άλλων ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επεξεργαστεί εκ νέου τις προϋποθέσεις κυκλοφορίας του μελιού, με στόχο να δηλώνονται στην ετικέτα όλες οι χώρες παραγωγής του μελιού και να απαγορευτεί πλέον η φράση -εντός και εκτός Ε.Ε.

Με την πρόταση αυτή συμφώνησαν τα 23 από τα 26 μέλη της ΕΕ, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους και συγχάρηκαν την Γερμανική Προεδρία για την πρωτοβουλία. Μια σχετική νομοθεσία ασφαλώς θα περιορίσει σημαντικά το παραεμπόριο διακίνησης ανώνυμου υποβαθμισμένου μελιού, την εξαπάτηση του καταναλωτή και την κοροϊδία με την ένδειξη «μείγμα μελιού».

Δεν συμφώνησαν η Ιταλία, η Τσεχία και η Ελλάδα χωρίς όμως να αιτιολογήσουν αυτή τους την άρνηση. Ουσιαστικά η Ελλάδα, με την άρνησή της στην γερμανική πρόταση, τάσσεται στο να συνεχιστεί η μη αναφορά των χωρών τρύγου, στη διατήρηση της ανωνυμίας των εισαγόμενων μελιών με την ένδειξη «μείγμα» και στη μη ενημέρωση του καταναλωτή για το υποβαθμισμένο, κινέζικο και «φτιαχτό» μέλι που κατακλύζει τα ράφια των σουπερμάρκετ με χαμηλές τιμές. Στην περίπτωση του κλάδου μας, ανωνυμία στο προϊόν, σημαίνει προώθηση υποβαθμισμένων, νοθευμένων και ελληνοποιημένων μελιών και αυτό πιστεύουμε είναι από όλους κατανοητό.

Η είδηση δημοσιεύτηκε στο γερμανικό περιοδικό Deutsches Bienen-Journal το Φεβρουάριο του 2021, είναι σοκαριστική και δύσκολα γίνεται πιστευτή. Είναι δυνατόν η χώρα μας να τάσσεται υπέρ της συνέχισης της παραπλάνησης του καταναλωτή και του αθέμιτου ανταγωνισμού που κρύβουν οι λέξεις «μείγμα μελιού»; Είναι δυνατόν οι πολιτικοί μας και οι κυβερνήσεις τους οι οποίες διακηρύσσουν διαρκώς την αντίθεσή τους στην νοθεία και τις ελληνοποιήσεις, το παραεμπόριο, τον αθέμιτο ανταγωνισμό και την κερδοσκοπία να προωθούν λύσεις αντίθετες με τις διακηρύξεις τους, αντίθετες με τα συμφέροντα του κλάδου και κόντρα στην γενική αρχή ότι ο καταναλωτής θα πρέπει να γνωρίζει το προϊόν το οποίο αγοράζει;

Ασφαλώς μια τέτοια είδηση δύσκολα γίνεται πιστευτή γι’ αυτό ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης απέστειλε επιστολή στο ΥπΑΑΤ με ημερομηνία 09-05-2021 και ζήτησε από το Υπουργείο να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τη είδηση με την ελπίδα ότι η πληροφορία του γερμανικού περιοδικού είναι λανθασμένη. Στην επιστολή αυτή του Μελισσοκομικού Συλλόγου το Υπουργείο δεν απάντησε. Γι’ αυτό και η πρόεδρός του Συλλόγου τηλεφώνησε στο ιδιαίτερο γραφείο της Υφυπουργού, όπου αρμόδιο άτομο προφορικά τουλάχιστο, επιβεβαίωσε την πληροφορία παραπέμποντας την όλη ενέργεια στον προηγούμενο Υπουργό κ. Βορίδη.

Υποθέτουμε ότι ο Υπουργός ασχολείται με πολλά θέματα και δεν γνώριζε (ενώ θα έπρεπε) πόσο επιζήμια είναι η θέση αυτή της χώρας μας στον κλάδο της μελισσοκομίας και στην εμπορία μελιού. Όμως ο Υπουργός έχει συμβούλους οι οποίοι συζητούν με τους φορείς του κλάδου. Ιδιαίτερα για το μέλι το Υπουργείο έχει σύμβολο την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού, η οποία με τη μέχρι σήμερα δράση της τόσο στο ελληνικό σήμα, όσο και στον Καν. 852/2004 έδειξε ότι οι προσδοκίες και οι επιδιώξεις της δεν συμπίπτουν με εκείνες του παραγωγού μελισσοκόμου.

Το συμπληρωμένο πια παζλ που θέλει τον μελισσοκόμο απλά να παράγει αλλά να μην εμπορεύεται μέλι, αποτελείται από τα εξής κομμάτια:

α) Την απόφαση 144/15077 την οποία  έλαβε το Υπουργείο για τον Καν. 852/2004, η οποία ουσιαστικά αναιρεί την εξαίρεση του κανονισμού και μπλοκάρει το μελισσοκόμο από το να διαθέσει την παραγωγή του ως πρωτογενή.

β) Τον κανονισμό το οποίον προωθεί η Διεπαγγελματική για το ελληνικό σήμα, ο οποίος αποκλείει το μελισσοκόμο και παρέχει το σήμα στους εμπόρους διακινητές μελιού και μάλιστα χωρίς έλεγχο.

γ) Το όχι του Υπουργείου όσο αφορά την αναγραφή στην ετικέτα των χωρών προέλευσης του μελιού. Η στάση αυτή ευνοεί τις εισαγωγές υποβαθμισμένου μελιού αγνώστου γεωγραφικής προέλευσης και τις ελληνοποιήσεις και δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος των παραγωγών μελισσοκόμων.

δ) Η αρνητική στάση του Υπουργείου στο να εφαρμόσει εργαστηριακούς ελέγχους γυρεοσκοπικής εξέτασης στο μέλι, ώστε να περιορίσει τις ελληνοποιήσεις των εισαγόμενων μελιών

ε) Ο «στραγγαλισμός» του μελισσοκόμου-παραγωγού που επιχειρείται μέσα από ανεφάρμοστες  διατάξεις του ηλεκτρονικού μητρώου.

Τα παραπάνω γεγονότα, που μόνο συμπτώσεις δεν είναι,  μας δημιουργούν την αίσθηση ότι γίνονται με συγκεκριμένο στόχο να περιοριστεί έως εξαφανιστεί η δυνατότητα διάθεσης και εμπορίας μελιού από τον  παραγωγό, η παραγωγή να κατευθυνθεί στους εμπόρους τυποποιητές με χαμηλές όσο γίνεται τιμές, το άγνωστο υποβαθμισμένο μέλι να συνεχίσει να εισρέει ανεξέλεγκτο στις αποθήκες των εισαγωγέων τυποποιητών και το φθηνό προϊόν και οι ελληνοποιήσεις να συνεχίσουν να κατακλύζουν την αγορά. Αργότερα σ’ όλα αυτά τα προϊόντα  θα  δοθεί και το ελληνικό σήμα.

Μελισσοκομικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης

Να διευκρινιστεί εδώ ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δε συζήτησε τη κατάργηση της ισχύουσας νομοθεσίας για την αναγραφή στην ετικέτα του μελιού των χωρών συλλογής ούτε έγινε κάποια ψηφοφορία. Υπήρξε πρόταση για συζήτηση η οποία δεν έγινε δεκτή από την Ελλάδα και η είδηση έγινε γνωστή ύστερα από δημοσίευση γερμανικού περιοδικού. 

Τι ισχύει όμως;

Με το ΦΕΚ 19/Β/13-01-2012 η αναγραφή της χώρας προέλευσης στο μέλι έγινε υποχρεωτική ανεξάρτητα από το εάν ήταν μείγμα δύο ή περισσότερων χωρών. Όμως με νέα απόφαση με αριθμό 148/2015 (ΦΕΚ3854/Β/30-11-2016) ακυρώθηκε η προηγούμενη και πλέον όταν ένα μέλι εισάγεται συσκευασμένο από άλλη χώρα της ΕΕ μπορεί να φέρει απλά μια από τις ενδείξεις «Μείγμα ΕΕ», «Μείγμα ΕΕ και εκτός ΕΕ» ή «Μείγμα εκτός ΕΕ». Μόνο όταν το μέλι εισάγεται χύμα και συσκευάζεται στην Ελλάδα, ο εισαγωγέας είναι υποχρεωμένος να αναγράψει στην ετικέτα όλες τις χώρες από τις οποίες τρυγήθηκε.

Το μέλι είναι το παλαιότερο γλυκαντικό στην ιστορία της ανθρωπότητας και για χιλιάδες χρόνια το μόνο. Υπάρχουν σπηλαιογραφίες που απεικονίζουν κυνηγούς μελιού ήδη από την την 6η χιλιετία π.Χ. ενώ αρχαία Αιγυπτιακά ανάγλυφα απεικονίζουν τη συλλογή, το φιλτράρισμα και την αποθήκευση μελιού κατά την 5η Δυναστεία (2500 π.Χ.) Όμως στην υποσαχάρια Αφρική υπήρχε έλλειψη αρχαιολογικών ευρημάτων· μέχρι σήμερα.

Η ανάλυση των χημικών υπολειμμάτων των τροφίμων σε αγγεία άλλαξε ριζικά όσα γνωρίζαμε. Αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου Γκαίτε σε συνεργασία με χημικούς του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ μπόρεσαν να εντοπίσουν υπολείμματα κεριού μελισσών σε αγγεία 3500 ετών του πολιτισμού Νοκ. Ο πολιτισμός Νοκ, εμφανίστηκε περίπου το 1000 π.Χ. και υπήρξε οργανωμένη κοινωνία της πρώιμης εποχής του Σιδήρου στην περιοχή της κεντροδυτικής Αφρικής (στην περιοχή της σημερινής Νιγηρίας). Κατά τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων γινόταν χρήση του σιδήρου με τήξη και σφυρηλάτηση για την παραγωγή εργαλείων, ενώ ο πολιτισμός είναι γνωστός για τα περίτεχνα γλυπτά τερακότα.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είχαν δημιουργηθεί αυτά τα γλυπτά ήταν εντελώς άγνωστο. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν εξημερωμένα ζώα ή ήταν κυνηγοί; Οι αρχαιολόγοι συνήθως χρησιμοποιούν οστά ζώων που προέρχονται από ανασκαφές για να απαντήσουν σε αυτές τις ερωτήσεις αλλά στην περιοχή αυτή το έδαφος είναι τόσο όξινο που δεν διατηρούνται τα οστά. Επίσης παρατηρήθηκε μεγάλη έξαρση του φαινομένου της αρχαιοκαπηλίας και λεηλασίας των αρχαιολογικών χώρων που δημιούργησε μια ακόμα επιπλέον δυσκολία ως προς την εξέταση και κατανόηση του πολιτισμού αυτού.

Όμως η ανάλυση των μοριακών υπολειμμάτων των τροφίμων στην κεραμική ανοίγει νέες δυνατότητες. Αυτό συμβαίνει επειδή η επεξεργασία φυτικών και ζωικών προϊόντων σε πήλινα δοχεία απελευθερώνει σταθερές χημικές ενώσεις, ειδικά λιπαρά οξέα (λιπίδια), τα οποία μπορούν να διατηρηθούν στους πόρους των τοιχωμάτων των αγγείων για χιλιάδες χρόνια και μπορούν να ανιχνευθούν με τη βοήθεια της αέριας χρωματογραφίας.

Προς μεγάλη έκπληξη των ερευνητών βρέθηκαν πολλά άλλα συστατικά εκτός των υπολειμμάτων άγριων ζώων, επεκτείνοντας σημαντικά το μέχρι τότε γνωστό φάσμα ζώων και φυτών που χρησιμοποιούνταν από τους πολιτισμούς της εποχής. Υπάρχει μάλιστα ένα πλάσμα που δεν περίμεναν: η μέλισσα. Το ένα τρίτο των θραυσμάτων που εξετάστηκαν περιείχαν υπολείμματα κεριού μελισσών.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι άνθρωποι αυτοί προσπάθησαν να διαχωρίσουν το μέλι απ’ το κερί θερμαίνοντάς το στα δοχεία αυτά. Θεωρούν επίσης πιθανό ότι το μέλι επεξεργάστηκε μαζί με άλλες πρώτες ύλες από ζώα ή φυτά, ή ότι έφτιαχναν υδρόμελι. Μια άλλη πιθανότητα είναι η χρήση πήλινων δοχείων ως κυψέλες, όπως εφαρμόζεται μέχρι σήμερα στις παραδοσιακές αφρικανικές κοινωνίες.

«Ξεκινήσαμε αυτήν τη μελέτη για να μάθουμε αν οι Νοκ είχαν εξημερωμένα ζώα» εξηγεί ο καθηγητής Peter Breunig του Πανεπιστημίου Γκαίτε. «Αυτό το μέλι ήταν μέρος του καθημερινού τους μενού και αυτό ήταν κάτι εντελώς απροσδόκητο και μοναδικό για την πρώιμη ιστορία της Αφρικής». Η καθηγήτρια Katharina Neumann του Πανεπιστημίου Γκαίτε, υπεύθυνη για την αρχαιοβοτανική, δηλώνει: «Τα υπολείμματα φυτών και ζώων από αρχαιολογικές ανασκαφές αντικατοπτρίζουν μόνο ένα μικρό τμήμα του τι έτρωγαν οι προϊστορικοί άνθρωποι. Τα χημικά υπολείμματα καθιστούν ορατά τα συστατικά της προϊστορικής διατροφής τους. Η πρώτη άμεση απόδειξη του κεριού μελισσών ανοίγει συναρπαστικές προοπτικές για την αρχαιολογία της Αφρικής.»

πηγές: phys.org / Wikipedia

Όταν μπήκε το φθινόπωρο τα μισά μελίσσια βρίσκονταν στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας για το δεύτερο βάρεμα του πεύκου και τα υπόλοιπα στα ημιορεινά της Πίνδου για το ρείκι και την κουμαριά. Με το πεύκο όμως να μην αποδίδει και υπό τον φόβο ενός πιθανού δεύτερου lockdown, αποφάσισα στα μέσα Οκτωβρίου να μεταφέρω όλα τα μελίσσια στην κουμαριά.

Οι βροχές του Σεπτέμβρη και του Οκτώβρη ήταν αρκετά ικανοποιητικές και όλα έδειχναν ότι μόνο το κρύο θα μπορούσε να σταματήσει την κουμαριά, κάτι που τελικά δεν έγινε. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθοφορίας, ενώ ακόμα και οι παραφυάδες είχαν προλάβει να αναπτύξουν πληθυσμούς ικανούς να την εκμεταλλευτούν. Ακόμα και τα μικρά μελίσσια έδωσαν μέλι.

Οι σχετικά υψηλές θερμοκρασίες κράτησαν ανθισμένα φυτά μέχρι αργά το φθινόπωρο, όπως την ακονιζιά, τον κισσό και τον αρκουδόβατο, δίνοντας μια ξεχωριστή πινελιά στο μέλι. Το κουμαρόμελο έχει χρώμα καφέ (σκουροχάλκινο) με γκριζωπές αποχρώσεις και χαρακτηριστική υπόπικρη γεύση.

Η υπόπικρη γεύση του οφείλεται στην ουσία αρβουτίνη και όχι στην χαμηλή συγκέντρωση σακχάρων όπως λανθασμένα πιστεύεται γι αυτό άτομα με υψηλό σάκχαρο αίματος (υπεργλυκαιμία) θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν την κατανάλωση μελιού. Το μέλι κουμαριάς εμφανίζει υψηλή περιεκτικότητα σε φαινόλες και έντονη αντιοξειδωτική δράση η οποία έχει αποδοθεί στις υψηλές συγκεντρώσεις 2,5-υδροξυφαινυλαοξικό οξύ (homogentisic acid).

Δοκιμάστε το με παλαιωμένα κίτρινα τυριά αλλά και με νωπή γύρη σε γιαούρτι ώστε να αναδειχτεί η δυναμική της αντίθεσης των γεύσεων.

Το μέλι χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πληγών, συμπεριλαμβανομένων των εγκαυμάτων, για χιλιάδες χρόνια, από την αρχαία Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι το μέλι έχει αντιμικροβιακές αλλά και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ αρκετές μελέτες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν δείξει ότι το μέλι μπορεί να μειώσει τους χρόνους επούλωσης, τη μόλυνση και τη φλεγμονή, ακόμη και σε σύγκριση με τις συμβατικές θεραπείες όπως τα αντισηπτικά.

Γνωρίζουμε ότι το μέλι διεγείρει την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων, η οποία ενεργοποιεί την επισκευή και την αναγέννηση των ιστών. Το μέλι είναι επίσης όξινο, επομένως μειώνει το ρΗ μιας πληγής και εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων, επιταχύνοντας την επούλωση. Η υψηλή περιεκτικότητα του μελιού σε σάκχαρα προκαλεί αφυδάτωση στα βακτήρια, ενώ οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες του βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής.

Οι γιατροί σήμερα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν μέλι για τη θεραπεία πληγών και εγκαυμάτων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσετε το μέλι που έχετε στο ντουλάπι σας, χωρίς να μιλήσετε πρώτα με έναν γιατρό. Το ιατρικό μέλι έχει αποστειρωθεί και είναι στείρο σε αντίθεση με το φυσικό μέλι το οποίο περιέχει ένα ευρύ φάσμα μικροβιακών ειδών.

Υπάρχουν τέσσερις βασικές κατηγορίες εγκαυμάτων:

Τα εγκαύματα πρώτου βαθμού, τα οποία είναι ήπια και προκαλούν μικρή ερυθρότητα του εξωτερικού στρώματος του δέρματος (επιδερμίδα). Τα εγκαύματα δευτέρου βαθμού, που είναι πιο σοβαρά καθώς επηρεάζουν το κατώτερο στρώμα του δέρματος και προκαλούν πόνο, πρήξιμο, φουσκάλες και ερυθρότητα. Τα εγκαύματα τρίτου βαθμού, τα οποία είναι πολύ σοβαρά και απαιτούν άμεση ιατρική βοήθεια καθώς μπορούν να καταστρέψουν εντελώς τα δύο στρώματα του δέρματος. Και τέλος τα εγκαύματα τέταρτου βαθμού που προκαλούν τραυματισμό σε βαθύτερους ιστούς, όπως στους μύες ή στα κόκκαλα.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε συμβατικό μέλι για να διαχειριστείτε ένα έγκαυμα μόνο όταν αυτό είναι ήπιο και επιφανειακό. Σε κάθε άλλη περίπτωση φροντίστε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας. Ακόμα και η χρήση ιατρικού μελιού απαιτεί πρώτα μια επίσκεψη σε γιατρό ώστε να αξιολογήσει τις πληγές και να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει λοίμωξη ή ανάγκη για χειρουργική επέμβαση.

Η χρήση μελιού για τη θεραπεία εγκαυμάτων χρήζει περαιτέρω έρευνας, αν και η αποτελεσματικότητα του στα επιφανειακά εγκαύματα είναι πολλά υποσχόμενη.

Πηγές:
sciencefocus: Can you use honey to treat a burn?
woundsresearch: A Comparison Between Medical Grade Honey and Table Honeys in Relation to Antimicrobial Efficacy