26810 35121

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΑΣ

Στο Κορφοβούνι Άρτας, στις όχθες της λίμνης Πουρναρίου βρίσκεται το βασικό μελισσοκομείο και το μελισσοκομικό εργαστήρι μας. Εδώ, αυτή την περίοδο ετοιμάζεται ένα μελισσοκομικό πάρκο αλλά και ένα μικρό μουσείο με αντικείμενα της δουλειάς, κοφίνια, κουβέλια, βρασκιά και παλιές κυψέλες αλλά και διάφορα αγροτικά εργαλεία μιας άλλης εποχής, τα οποία θα είναι σύντομα επισκέψιμα για το κοινό.

Η ΝΟΜΑΔΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ

Ως νομάδες μελισσοκόμοι της Πίνδου, μετακινούμε τα μελίσσια μας ανάλογα με την εποχή και την ανθοφορία. Η Πίνδος άλλωστε ήταν ανέκαθεν αρχέγονη εστία νομαδισμού και όπως οι πρόγονοί μας, τσοπαναραίοι μετακινούσαν τα κοπάδια τους απ' τα ορεινά στα χειμαδιά, έτσι και εμείς ακολουθούμε τις μέλισσες σε ένα ατέρμονο ταξίδι αναζήτησης τροφής.

Η ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΠΟΥΡΝΑΡΙΟΥ

Στις πλαγιές του Κορφοβουνίου, γύρω απ' τη λίμνη Πουρναρίου και σε υψόμετρο 400 μέτρων συλλέγουμε το μέλι κουμαριάς κατά τους φθινόπωρινούς μήνες. Ένα σπάνιο και πολύ ιδιαίτερο μέλι με χαρακτηριστική υπόπικρη γεύση, σκουροχάλκινο χρώμα και αρωματικές νότες πικρής καραμέλας.

ΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΒΕΛΑΝΙΔΟΔΑΣΗ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ

Στα μέσα του καλοκαιριού μεταφέρουμε τα μελίσσια μας στα πυκνά βελανιδόδαση των Ορέων του Βάλτου, στη νότια Πίνδο και σε υψόμετρο 600-700 μέτρων, για τις μελιτώδεις εκκρίσεις της βελανιδιάς. Από την βελανιδιά προκύπτει ένα πολύ σκοτεινό, σχεδόν μαύρο, παχύρρευστο μέλι, πολύ υψηλής θρεπτικής αξίας.

ΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Στις αρχές του καλοκαιριού, τα μελίσσια μεταφέρονται στις απόκρημνες πλαγιές πάνω από τον ποταμό Άραχθο, σε υψόμετρο 600 μέτρων, όπου ευδοκιμούν μεγάλα καστανοδάση. Η καστανιά θεωρείται απ’ τα σπουδαιότερα μελισσοκομικά φυτά καθώς δίνει μια απ' τις καλύτερες ποιοτικά γύρες, που βοηθάει τα μελίσσια να αναπτυχθούν. Κάποιες χρονιές καταφέρνουμε και συλλέγουμε και το σπάνιο μέλι της.

Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ

Ουσιαστικά από εδώ ξεκίνησαν όλα. Σε ένα ξεχωριστό οδοιπορικό για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά στο blog μας. Η ιστορία μας χωρίζεται σε δύο περιόδους, ορόσημο της οποίας αποτελεί εκείνος ο χειμώνας στη λίμνη των Κρεμαστών.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΕΛΑΤΗΣ
ΣΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Στο μεταίχμιο άνοιξης και καλοκαιριού, δημιουργούμε ένα κοπάδι από πολύ δυνατά μελίσσια, το οποίο μεταφέρουμε στο όρος Κοκκινόλακος, στην Ελάτη Άρτας, σε υψόμετρο 800-900 μέτρων, για τη µελιτοφορία της ελάτης. Εκεί συναντώνται τα δάση των παραμεσογειακών κωνοφόρων, όπως της υβριδογενούς ελάτης και όταν ο καιρός το επιτρέπει παράγεται το περίφημο κόκκινο μέλι ελάτης.

ΤΑ ΕΛΑΤΟΔΑΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ένα δεύτερο κοπάδι, από επίσης πολύ δυνατά μελίσσια, μεταφέρεται νοτιότερα στο πυκνό ελατοδάσος του όρους Χελώνα (Αϊλίντας) στην Πίνδο, σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Στα ελατοδάση της Πίνδου παράγεται ένα μέλι κοκκινωπό και πυκνόρρευστο με απαλό άρωμα και γεύση, το οποίο θεωρείται απ' τα θρεπτικότερα Ελληνικά μέλια.

ΟΙ ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΙΝΔΟΥ

Στις αρχές της άνοιξης μεταφέρουμε τα μελίσσια στον ορεινό όγκο του Μακρυνόρους, που αναπτύσσεται στα ανατολικά παράλια του Αμβρακικού κόλπου σε υψόμετρο 400-500 μέτρων, για το ανοιξιάτικο ρείκι. Το μέλι που παράγεται απ’ το φυτό αυτό, είναι κοκκινωπό, γλυκό με ξεχωριστό άρωμα, ενώ δίνει και εξαιρετικής ποιότητας γύρη.

ΤΟ ΟΡΟΣ ΞΗΡΟΒΟΥΝΙ

Προς το τέλος της άνοιξης στις ανθισμένες πλαγιές του Ξηροβουνίου, που ορθώνεται ανάμεσα στους ποταμούς Λούρο και Άραχθο, συλλέγουμε το ανοιξιάτικο ανθόμελο από μια πανδαισία αγριολούλουδων και αγριοβοτάνων που φύονται στην περιοχή όπως η ασφάκα το παλιούρι και η ρίγανη.

ΤΑ ΟΡΗ ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ

Στις αχρές του καλοκαιριού, ένα μέρος των μελισσιών μας, μεταφέρεται στα Όρη του Βάλτου, σε υψόμετρο 500 μέτρων, σε μια περιοχή με ιδιαίτερα πλούσια χλωρίδα όπου ευδοκιμούν η σουρούπα, η λαδανιά αλλά και άλλα αγριολούλουδα.

ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΒΩΒΟΥ

Στις αρχές του φθινοπώρου στις όχθες του ποταμού Βωβού, ανάμεσα σε δύο κατάφυτες πλαγιές, μεταφερόμαστε για τις ανθοφορίες της ακονιζιάς, του κισσού και της σουσούρας. Εδώ τα μελίσσια μας προετοιμάζονται για το ξεχειμώνιασμα.

ΟΙ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Στην καρδιά της άνοιξης όταν ανθίζει η πορτοκαλιά, τα μελίσσια που έχουν παραμείνει στον κάμπο επωφελούνται από την πλούσια ανθοφορία της. Από την πορτοκαλιά προκύπτει ένα πολύ αρωματικό και ανοιχτόχρωμο μέλι γεμάτο από την γεύση των εσπεριδοειδών, το οποίο φημίζεται για την αγχολυτική και καταπραϋντική του δράση.