Βόρεια του νομού Άρτας, στις πλαγιές της Πίνδου βρίσκεται το Ξηροβούνι με μέγιστο υψόμετρο 1.614 μέτρα. Γι αυτό το λόγο είναι αρκετά υποτιμημένο από τους ορειβάτες και τους πεζοπόρους οι οποίοι προτιμούν τα ψηλότερα Γράμμο, Τύμφη, Κακαρδίτσα και Τζουμέρκα. Για εμάς τους μελισσοκόμους όμως, ειδικά αυτήν την περίοδο που όπως συνηθίζουμε να λέμε υπάρχει κενό ανθοφορίας, είναι ιδανικό μέρος.
Ανηφορίζοντας…
Όπως φαίνεται και απ’ το όνομά της η περιοχή αυτή είναι πιο ξερή, με φρυγανική βλάστιση. Στους πρόποδες του Ξηροβουνίου οι πλαγιές είναι γεμάτες ασφάκες και παλιούρια. Αυτήν την εποχή είναι ανθισμένες επίσης και οι βατομουριές ενώ πάντα θα υπάρχουν και τα αγριοράδικα με τα γαϊδουράγκαθα να δίνουν στα μελίσσια γύρη.
Το μελισσοκομείο στους πρόποδες του Ξηροβουνίου, στην οροσειρά της Πίνδου
Αφού εγκατασταθήκαμε, διαπιστώσαμε δυστυχώς ότι οι βροχές του Μαΐου, μέσα σε 2-3 μέρες, έριξαν το άνθος της ασφάκας και ξέπλυναν το νέκταρ από το παλιούρι. Ίσως έπρεπε να έχουμε ανηφορίσει νωρίτερα…
Το μελισσοκομείο στους πρόποδες του Ξηροβουνίου, στην οροσειρά της Πίνδου
Ο καιρός φέτος δεν έχει πάει καλά. Οι βροχές και οι αέρηδες κατά τη διάρκεια των ανθοφοριών έκαναν μεγάλη ζημιά στα φυτά και αυτά με τη σειρά τους δεν απέδωσαν. Ελπίζουμε από εδώ και πέρα τα πράγματα να πάνε καλύτερα στα καστανοδάση ψηλότερα στα μέσα του Ιουνίου. Μέχρι τότε θα αφήσουμε τα μελίσσια να ξεκουραστούν.
Κοπάδι προβάτων στους πρόποδες του Ξηροβουνίου, στην οροσειρά της Πίνδου
Περιμένοντας λοιπόν τον καιρό να γίνει ευνοϊκότερος, συναντήσαμε τον κυρ Μήτσο με την κυρά του. Νομάδες κτηνοτρόφοι, βόσκουν τα πρόβατά τους κοντά στο μελισσοκομείο μας. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που συναντήσαμε στην ερημική αυτή περιοχή. Ο κυρ Μήτσος μας είπε ότι σε λίγες μέρες θα κινήσει για τα πιο ορεινά στα 1040 μέτρα υψόμετρο προς τη Φανερωμένη μια περιοχή με 160 περίπου κατοίκους. Προθυμοποιήθηκε μάλιστα να μας δείξει τα μέρη εκεί που έχουν πολύ θρούμπι, ρίγανη και θυμάρι. Νομάς και αυτός που βόσκει πρόβατα, νομάδες και εμείς που βόσκουμε μέλισσες… κατά μία έννοια συνάδελφοι.
Άποψη του κάμπου της Άρτας απ’ τις πλαγιές του Ξηροβονίου. Στο βάθος διακρίνεται η Φιλιππιάδα.
Εδώ έλαβαν χώρα δύο ιστορικές μάχες. Η πρώτη κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και η δεύτερη και πιο σφοδρή κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Ενώ λίγο χαμηλότερα σώζονται λείψανα φρουρίου κλασικών-ελληνιστικών χρόνων.
