Ο Jonathan Powell αφηγείται την επίσκεψή του στο δάσος Ναλιμπόκι, όπου ο Ivan Mulin, θεματοφύλακας μιας παραδοσιακής μελισσοκομικής παράδοσης της Λευκορωσίας και η ομάδα του, αναβιώνουν την μέθοδο των δεντροκυψελών.
Δεντροκυψέλη
Η Λευκορωσία υπήρξε μια απ’ τις σημαντικότερες χώρες, όπου οι άνθρωποι διατηρούσαν μέλισσες πάνω στα δέντρα. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν γύρω στα 200 Μπορτ (τεχνητές κοιλότητες μέσα σε δέντρα τις οποίες δημιούργησαν άνθρωποι) που έχουν καταγραφεί πρόσφατα, όμως μόνο στο 1/4 εξ αυτών ζουν μέλισσες.
Δεντροκυψέλες ηλικίας 150 ετών οι οποίες αποκαταστάθηκαν και πάλι.
Υπάρχουν ακόμη 14.000 Κολόντα (κορμοί δέντρων που έχουν μετατραπεί σε δεντροκυψέλες), τα οποία βρίσκονται πάνω σε δέντρα, αλλά πολλά απ’ αυτά είχαν εγκαταλειφθεί τα τελευταία δέκα με είκοσι χρόνια. Σε περίπου 1.500 με 2.000 από αυτά ζουν μέλισσες.
Εγκαταλελειμμένο σπίτι στο δάσος του Ναλιμπόκι.
Σήμερα έχουν απομείνει περίπου 300 παραδοσιακοί μελισσοκόμοι. Ο αποδεκατισμός των χωριών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ στο νότο και εντατική εμπορική εκμετάλλευση των δασών τα τελευταία χρόνια, διέβρωσαν αυτή την παράδοση. Το δάσος έχει ένα τραγικό παρελθόν. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ολόκληρα χωριά καταστράφηκαν. Άνθρωποι σφαγιάστηκαν ή απελάθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.
Πλατφόρμα ύψους 10 μέτρων που φιλοξενεί 3 κυψέλες.
Βαθύτερα μέσα στο βαλτώδες δάσος χιλιάδες παρτιζάνοι βρήκαν καταφύγιο από την φρίκη του πολέμου. Σήμερα μόνο 20 από τα 400 απομονωμένα ξύλινα σπίτια του δάσους παραμένουν από τη μεταπολεμική εποχή, και από αυτά μόνο 5 κατοικούνται. Αυτά τα σπίτια αποπνέουν μια θλίψη και μία γοητεία ταυτόχρονα.
Εγκαταλελειμμένο σπίτι στο δάσος του Ναλιμπόκι.
Ο Ivan ανακαινίζει δύο από αυτά τα σπίτια βαθιά μέσα στο δάσος, ώστε όποιος επιθυμεί να επισκεφτεί ένα από τα τελευταία μεγάλα παρθένα δάση της Ευρώπης και να παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με την παραδοσιακή μελισσοκομία των δέντρων. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν επιστρέψει στο δάσος οχτώ αρκούδες, έτσι υπάρχουν πραγματικά σημάδια ελπίδας. Ο Ιβάν σταδιακά ξαναβάζει τις μέλισσες στα δεντρόσπιτα.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=4S4ZzJweeQw]
Αυτό είναι πραγματικά ένας αγώνας αγάπης. Η αγάπη για το δάσος, η αγάπη για τις μέλισσες και η αγάπη για την άγρια ζωή. Ο Ιβάν με τη βοήθεια μερικών φίλων έδωσε και την ψυχή του για την αποκατάσταση του οικισμού. Βέβαια υπάρχει μια λίστα με πράγματα που πρέπει να γίνουν η οποία ίσως αποθάρρυνε πολλούς, αλλά δεν τα παρατάνε!