Οι βροχές των τελευταίων ημερών του Μαρτίου έριξαν το άνθος της αμυγδαλιάς και οι μέλισσες ότι πρόλαβαν, πρόλαβαν. Στο χειμερινό μελισσοκομείο που διατηρούμε στα πεδινά, έχουμε φυτέψει πολλά μελισσοκομικά φυτά, καρποφόρα αλλά και άλλα, τα οποία εκτός των άλλων, λειτουργούν και ως δείκτες, προσφέροντάς μας μια πιο γενική γνώση περί των ανθοφοριών. Αρχές Απρίλη λοιπόν αμέσως μετά την αμυγδαλιά άνθισε και η αχλαδιά η οποία είναι ελκυστική κυρίως για την γύρη της και όχι το νέκταρ.
πατήστε στη φωτογραφία για να την δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση
Η σημασία της γύρης για την επιβίωση των μελισσών είναι θεμελιώδης, αφού από τη γύρη οι μέλισσες προσλαμβάνουν τα περισσότερα και κυριότερα θρεπτικά στοιχεία που έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν. Συνάμα η αχλαδιά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ’ την διαδικασία της επικονίασης. Η μέλισσα συλλέγει τη γύρη από τους στήμονες του άνθους. Οι γυρεόκοκκοι οι οποίοι βρίσκονται στους ανθήρες των στημόνων περιλαμβάνουν τα αρσενικά γεννητικά κύτταρα. Η συλλέκτρια μέλισσα πλάθει τη γύρη σε μικρούς σβόλους την οποία τοποθετεί στα πίσω της πόδια για να την μεταφέρει στην κυψέλη.