Αυτό το εντυπωσιακό φυτό το βρήκαμε στο δρόμο για το μελισσοκομείο. Ονομάζεται ασφόδελος αλλά είναι γνωστό και ως σφερδούκλι, μπουρντένι ή φυτό της Περσεφόνης. Η παρουσία μεγάλου αριθμού ασφόδελων σε μία περιοχή στην πραγματικότητα σημαίνει ότι η περιοχή αυτή βρίσκεται ένα στάδιο πριν την ερημοποίηση.
Αυτό, γιατί είναι φυτό που φύεται σε φτωχά και άγονα μέρη. Μέρη που έχουν ταλαιπωρηθεί από πυρκαγιές ή την υπερβόσκηση. Είναι φυτό βολβώδες που κατά τα τέλη Φεβρουαρίου στα νότια, αρχές Μάρτη βορειότερα, βγάζει ένα εντυπωσιακό κωδωνοειδές άνθος. Οι μέλισσες δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ασφόδελο, ο οποίος δίνει καλές ποσότητες νέκταρος, χωρίς να επηρεάζεται απ’ τις βροχές, αλλά και γύρη χρώματος κόκκινου. Η διάρκεια της ανθοφορίας του είναι μεγάλη, φτάνει έως και 1-2 μήνες.
Κατά την μυθολογία αποτελούσε έμβλημα του θεού Διόνυσου. Οι Αρχαίοι Έλληνες το είχαν σαν σύμβολο πένθους και όπως αναφέρει ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, γιατί νόμιζαν ότι οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους τους. Έλεγαν ακόμα ότι οι νεκροί κατοικούν στον «Ασφόδελο Λειμώνα», ένα λιβάδι με ασφόδελους που βρίσκεται στον Άδη. Τα λουλούδια του αποτελούσαν πρότυπο λησμονιάς.
Σ’ ένα από αυτά τα λιβάδια, γεμάτα από ασφόδελους, όπως τα βλέπουμε και σήμερα σε απέραντες εκτάσεις στους λόφους και στις ακτές, συναντήθηκαν και οι ψυχές των ηρώων πού είχαν πέσει στην Τροία (Όμηρος, Όδ. 11.539-24.3). Τα χειμωνιάτικα γυμνά κοτσάνια του ασφόδελου τα σύγκριναν οι ποιητές με τις στρατιές των ψυχών πού περιφέρονταν στις όχθες του Αχέροντα. Αυτή η σχέση τους με το θάνατο πιθανόν να οφειλόταν στο γκριζωπό χρώμα των φύλλων του και στα κιτρινωπά άνθη, χρώματα που συμβόλιζαν τη μελαγχολία του κάτω κόσμου και τη χλωμάδα του θανάτου.
Το γεγονός ότι οι ρίζες του φυτού έχουν άμυλο, πού είναι μια θρεπτική τροφή, ίσως να έκαναν τους αρχαίους να πιστεύουν ότι φυτεύοντας ασφόδελους στα νεκροταφεία προσφέρανε στους νεκρούς μια έστω και πενιχρή τροφή στην τελευταία κατοικία τους. Ο ασφόδελος δεν τρώγεται από τα πρόβατα και τις κατσίκες γιατί οι βλαστοί του έχουν μικρές κρυστάλλινες βελόνες. Πρόκειται για ένα σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό που λόγο της εποχής που ανθίζει (χειμώνα προς άνοιξη) είναι πολύ χρήσιμο για την ανάπτυξη των σμηνών μας.
με πηγές από: wikipedia, Φυτά και Βότανα της Ελλάδας, Ftiaxto, Kaliergo